The Different Company – Rose Poivree (2000)

The Different Company – Rose Poivree (2000)

"Şeytanın karısının, MOMA'daki bir açılışta kullanacağı parfüm" olmanın, övgü mü yoksa yergi mi kabul edilmesi gerektiği tartışılabilir. Tabii biraz da sözü söyleyenin kim olduğuna bakmak lazım. Yazar ve gazeteci Chandler Burr'ün Rose Poivree için söylediği bu ilginç cümle, muhakkak ki bir nedene dayanıyor.

Chandler Burr'ün, "The Emperor of Scent and The Perfect Scent" kitabında civet merkezli parfüm gurubunun içinde gösterdiği Rose Poivree, The Different Company'nin ilgi çeken işlerinden birisi. Bay Burr’ün, Rose Poivree için "bugün piyasada bulunan en şaşırtıcı civet parfümlerinden birisi" demesi, benim gibi hayvansal kokularla arası iyi olmayan birisi için alarm zillerinin çalmasına yol açtı. Gerçi Rose Poivree'yi uzun zaman önce kullanmış ve sevmiştim. Aradan geçen yılların ardından yine kendimi dinleyeceğim ve nerede durduğumu görmeye çalışacağım.

Rose Poivree'nin isminden gül parfümü olduğu anlaşılıyor zaten. The Different Company'nin kendi sitesinde iki farklı gülden bahsediliyor: Şam gülü ve Rosa Centifolia. Chandler Burr’ün kitabında, Rose Poivree'in içeriğindeki gül özütünün, hiç de gül gibi kokmadığını söylemesini not edelim. Çünkü ilerleyen satırlarda kısaca açacağım bu konuyu.

Rose Poivree'in açılışı tatlı olmayan baharatlarla gerçekleşiyor. Çoğu kişi bu baharatlarda biberin en önde bayrak salladığını söylüyor. Fakat ben emin değilim. Başka hangi baharatlar olabilir. Kakule, kişniş veya kimyon. En çok kimyona benzetiyorum. Belki biber de vardır. Bu konu benim için muğlak. Başlangıcı çok güzel Rose Poivree'in. Geçeyim orta bölüme. Orta kısımda baharatlar çabucak geri çekiliyor. En azından etkisi azalıyor. Orta bölümde garip bir gül devreye giriyor. Nasıl anlatsam bilemiyorum. Kıpkırmızı gül kokusu gibi değil. Neredeyse yağlı, miskli, küflü ve tuhaf bir şekilde meyvemsi. Hatta kimi yorumcuların buradaki meyvemsiliği kavuna benzetmesi kesinlikle doğru. Buruk, ekşi bir gül. Kuru tütünsü gül bile diyesim var. Orta notalardan sonra kapanışta büyük değişim olmuyor. Aynı tuhaf gül devam ederken biraz vetiver ekleniyor alt notalarda.

Rose Poivree'yi nasıl tanımlamak gerekiyor? Baharatlı gül, muhtemelen onu karşılayan en yakın tanım. Fakat buram buram keskin baharatlar beklemeyin. Yumuşak ve nemli sayılabilecek baharatların güle destek verdiği açık. Ayrıca orta kısımda, parfümün büyük çoğunluğunu oluşturan o garip kavunumsu yapının etkisi göz ardı edilemez. Misk ikincil hatta üçüncül etkiye sahip büyük resimde.

Kafam allak bullak. Bu parfüm güzel mi değil mi? İyi mi kötü mü? Başarılı mı başarısız mı? Öncelikli olarak karşıma çıkan en farklı gül işlenişlerinden birisi olduğunu kabul ediyorum. Normal bir gül kokusu değil. Sanırım kimyonun etkisiyle gül, oldukça tuhaf bir yere doğru kayıyor. Biber bence başat aktörlerden değil. Daha başka bir şeyler var onun içeriğinde. Kimileri onu çimensi veya yeşil olarak tanımlamaya çalışmış. Belki de haklılar. Fakat birçok yeşil temalı parfüm gibi ferah değil. Hüzünlü, soğuk, yarı karanlık, yarı kirli kompozisyona sahip.

Bir yorumcunun, onun orta kısmındaki kavun benzeri kokusunu, Ellena'nın bir diğer eseri Un Jardin Apres la Mousson'a benzetmesini hafife almamak gerekiyor. Evet çok benzemese de andırıyor iki parfümdeki o anlatması zor kavunsu hissiyatı. Bilemiyorum belki de Rose Poivree ile tenim anlaşamadılar. Çünkü tenimdeki halini pek başarılı bulmadım. Kıyafet üzerinde kullandığımdaysa biber daha öne çıktı ve böylesi çok daha iyiydi. Zaten çok katmanlı olduğu söylenemez. Bay Ellena'nın diğer işlerindeki basitlik, onu da etkisine almış anlaşılan.

Geleyim bu parfümle ilgili en önemli duruma. Başlangıçta Chandler Burr'den yaptığım alıntılarda da bahsettiğim gibi, Rose Poivree, güçlü bir civet parfümü olarak karşımıza çıkartılıyor. Daha önce denediğim civet temalı parfümleri aklıma getiriyorum ve Rose Poivree'de civete rastlayamadığımı düşünüyorum. Bu parfüm bence hayvansallık teması üzerine oturmuyor. Civet varsa bile gülün içine başarıyla yerleştirilmiş. Çünkü benim burnum, genel olarak hayvansallık içeren kokulara hemen tepki gösterir. Rose Poivree'de yüksek hayvansallık ve baskın civet kullanımı olmadığını gönül rahatlığıyla belirtebilirim. Belki de insanlara hayvansallık veya "terli-kirli iç çamaşır" hissini veren kimyondur. Kimyon ise yine bir başka ünlü Ellena parfümü Declaration'da baskın şekilde karşımıza çıkmıştı. Tabii Rose Poivree ile Declaration'un birbirine benzemediğini söylemek gerekiyor.

Biliyorum birçok konuda bana katılmıyorsunuz. Bu konuda sizi kınamıyorum tam tersine destekliyorum. Aklımızı kullanıp, sırtımızı özgür düşünceye dayayıp, olayları analiz etmemiz ve ben dahil kimseyi yüceltmeden hakikatin peşinde koşmamız gerekiyor insan oğlu olarak. Farklı düşünceler, anarşi sebebi değil tersine fikir çeşitliliği ve zenginliğidir. Olması gereken de budur. Bana katılır mısınız bilemem ama Rose Poivree'in orta kısmından itibaren ortaya çıkan o tuhaf yağlımsı kavunsu yapı, Dior'un özel serisinin üyesi Patchouli Imperial'i anımsattı bana. Tabii Patchouli Imperial bir gül kokusu değil, paçuli kokusu ama niyeyse aklıma her seferinde o geliyor Rose Poivree'yi kokladığımda.

Rose Poivree'nin tasarımını, markanın kurucusu ünlü parfümör Jean Claude Ellena yapmış. Luca Turin'in kitabında meyveli gül olarak sınıflandırılmış ve beş üzerinden üç puan verilmiş. Yorumu yazan Tania hanım, Rose Poivree'in kapsamlı reformülasyon geçirdiğinden şüphelendiğini vurgulamış.

Kalıcılığı gayet iyi. Fark edilirliği zayıf denebilir. Kimileri onu biraz kadınsı buluyor ki haksız sayılmazlar. Çok erkeksi olmadığını söylemek durumundayım. Onun eski tarzı, genç arkadaşların pek ilgisini çekeceğini sanıyorum. Sıcak yaz mevsimi dışında her zaman kullanılabilir. Denemeden almanın iyi fikir olmadığını önemle belirteyim.

Not: Bu parfümü bana ulaştıran www.decantshop.com sitesine teşekkür ederim.

Koku Güzelliği:10/6.5

The Different Company – Rose Poivree (2000)

“Şeytanın karısının, MOMA’daki bir açılışta kullanacağı parfüm” olmanın, övgü mü yoksa yergi mi kabul edilmesi gerektiği tartışılabilir. Tabii biraz da sözü söyleyenin kim olduğuna bakmak lazım. Yazar ve gazeteci Chandler Burr’ün Rose Poivree için söylediği bu ilginç cümle, muhakkak ki bir nedene dayanıyor.

Chandler Burr’ün, “The Emperor of Scent and The Perfect Scent” kitabında civet merkezli parfüm gurubunun içinde gösterdiği Rose Poivree, The Different Company’nin ilgi çeken işlerinden birisi. Bay Burr’ün, Rose Poivree için “bugün piyasada bulunan en şaşırtıcı civet parfümlerinden birisi” demesi, benim gibi hayvansal kokularla arası iyi olmayan birisi için alarm zillerinin çalmasına yol açtı. Gerçi Rose Poivree’yi uzun zaman önce kullanmış ve sevmiştim. Aradan geçen yılların ardından yine kendimi dinleyeceğim ve nerede durduğumu görmeye çalışacağım.

Rose Poivree’nin isminden gül parfümü olduğu anlaşılıyor zaten. The Different Company’nin kendi sitesinde iki farklı gülden bahsediliyor: Şam gülü ve Rosa Centifolia. Chandler Burr’ün kitabında, Rose Poivree’in içeriğindeki gül özütünün, hiç de gül gibi kokmadığını söylemesini not edelim. Çünkü ilerleyen satırlarda kısaca açacağım bu konuyu.

 

Rose Poivree’in açılışı tatlı olmayan baharatlarla gerçekleşiyor. Çoğu kişi bu baharatlarda biberin en önde bayrak salladığını söylüyor. Fakat ben emin değilim. Başka hangi baharatlar olabilir. Kakule, kişniş veya kimyon. En çok kimyona benzetiyorum. Belki biber de vardır. Bu konu benim için muğlak. Başlangıcı çok güzel Rose Poivree’in. Geçeyim orta bölüme. Orta kısımda baharatlar çabucak geri çekiliyor. En azından etkisi azalıyor. Orta bölümde garip bir gül devreye giriyor. Nasıl anlatsam bilemiyorum. Kıpkırmızı gül kokusu gibi değil. Neredeyse yağlı, miskli, küflü ve tuhaf bir şekilde meyvemsi. Hatta kimi yorumcuların buradaki meyvemsiliği kavuna benzetmesi kesinlikle doğru. Buruk, ekşi bir gül. Kuru tütünsü gül bile diyesim var. Orta notalardan sonra kapanışta büyük değişim olmuyor. Aynı tuhaf gül devam ederken biraz vetiver ekleniyor alt notalarda.

Rose Poivree’yi nasıl tanımlamak gerekiyor? Baharatlı gül, muhtemelen onu karşılayan en yakın tanım. Fakat buram buram keskin baharatlar beklemeyin. Yumuşak ve nemli sayılabilecek baharatların güle destek verdiği açık. Ayrıca orta kısımda, parfümün büyük çoğunluğunu oluşturan o garip kavunumsu yapının etkisi göz ardı edilemez. Misk ikincil hatta üçüncül etkiye sahip büyük resimde.

Kafam allak bullak. Bu parfüm güzel mi değil mi? İyi mi kötü mü? Başarılı mı başarısız mı? Öncelikli olarak karşıma çıkan en farklı gül işlenişlerinden birisi olduğunu kabul ediyorum. Normal bir gül kokusu değil. Sanırım kimyonun etkisiyle gül, oldukça tuhaf bir yere doğru kayıyor. Biber bence başat aktörlerden değil. Daha başka bir şeyler var onun içeriğinde. Kimileri onu çimensi veya yeşil olarak tanımlamaya çalışmış. Belki de haklılar. Fakat birçok yeşil temalı parfüm gibi ferah değil. Hüzünlü, soğuk, yarı karanlık, yarı kirli kompozisyona sahip.

 

Bir yorumcunun, onun orta kısmındaki kavun benzeri kokusunu, Ellena’nın bir diğer eseri Un Jardin Apres la Mousson’a benzetmesini hafife almamak gerekiyor. Evet çok benzemese de andırıyor iki parfümdeki o anlatması zor kavunsu hissiyatı. Bilemiyorum belki de Rose Poivree ile tenim anlaşamadılar. Çünkü tenimdeki halini pek başarılı bulmadım. Kıyafet üzerinde kullandığımdaysa biber daha öne çıktı ve böylesi çok daha iyiydi. Zaten çok katmanlı olduğu söylenemez. Bay Ellena’nın diğer işlerindeki basitlik, onu da etkisine almış anlaşılan.

Geleyim bu parfümle ilgili en önemli duruma. Başlangıçta Chandler Burr’den yaptığım alıntılarda da bahsettiğim gibi, Rose Poivree, güçlü bir civet parfümü olarak karşımıza çıkartılıyor. Daha önce denediğim civet temalı parfümleri aklıma getiriyorum ve Rose Poivree’de civete rastlayamadığımı düşünüyorum. Bu parfüm bence hayvansallık teması üzerine oturmuyor. Civet varsa bile gülün içine başarıyla yerleştirilmiş. Çünkü benim burnum, genel olarak hayvansallık içeren kokulara hemen tepki gösterir. Rose Poivree’de yüksek hayvansallık ve baskın civet kullanımı olmadığını gönül rahatlığıyla belirtebilirim. Belki de insanlara hayvansallık veya “terli-kirli iç çamaşır” hissini veren kimyondur. Kimyon ise yine bir başka ünlü Ellena parfümü Declaration’da baskın şekilde karşımıza çıkmıştı. Tabii Rose Poivree ile Declaration’un birbirine benzemediğini söylemek gerekiyor.

Biliyorum birçok konuda bana katılmıyorsunuz. Bu konuda sizi kınamıyorum tam tersine destekliyorum. Aklımızı kullanıp, sırtımızı özgür düşünceye dayayıp, olayları analiz etmemiz ve ben dahil kimseyi yüceltmeden hakikatin peşinde koşmamız gerekiyor insan oğlu olarak. Farklı düşünceler, anarşi sebebi değil tersine fikir çeşitliliği ve zenginliğidir. Olması gereken de budur. Bana katılır mısınız bilemem ama Rose Poivree’in orta kısmından itibaren ortaya çıkan o tuhaf yağlımsı kavunsu yapı, Dior’un özel serisinin üyesi Patchouli Imperial’i anımsattı bana. Tabii Patchouli Imperial bir gül kokusu değil, paçuli kokusu ama niyeyse aklıma her seferinde o geliyor Rose Poivree’yi kokladığımda.

Rose Poivree’nin tasarımını, markanın kurucusu ünlü parfümör Jean Claude Ellena yapmış. Luca Turin’in kitabında meyveli gül olarak sınıflandırılmış ve beş üzerinden üç puan verilmiş. Yorumu yazan Tania hanım, Rose Poivree’in kapsamlı reformülasyon geçirdiğinden şüphelendiğini vurgulamış.

 

Kalıcılığı gayet iyi. Fark edilirliği zayıf denebilir. Kimileri onu biraz kadınsı buluyor ki haksız sayılmazlar. Çok erkeksi olmadığını söylemek durumundayım. Onun eski tarzı, genç arkadaşların pek ilgisini çekeceğini sanıyorum. Sıcak yaz mevsimi dışında her zaman kullanılabilir. Denemeden almanın iyi fikir olmadığını önemle belirteyim.

Not: Bu parfümü bana ulaştıran www.decantshop.com sitesine teşekkür ederim.

Koku Güzelliği:10/6.5

The Different Company – De Bachmakov (2009)

The Different Company – De Bachmakov (2009)  Markanın unisex kullanıma uygun parfümü.

2010 yılında Fransa-Rusya ilişkilerini geliştirmek için Fransa’da “Rusya Yılı” ilan edilmiş. Amaçlar arasında ekonomik, sosyal ve kültürel bir iş birliği oluşturmak var diyebiliriz. Bu yakınlaşmayı Fransa başkanı Nicolas Sarkozy ile Rusya devlet başkanı Dmitri Medvedev başlatmışlar. Bu yakınlaşmanın şerefine Fransız niche parfüm evi The Different Company’nin kurucularından Thierry de Baschmakoff’un isminin verildiği bir parfüm var bugün sırada.

Thierry de Baschmakoff, öyle bir satır ile geçiştirilecek insanlardan değil. “Aesthete” isimli tasarım şirketiyle dünyanın bir çok büyük kozmetik markasına parfüm şişeleri tasarlamış. Yani asıl işi tasarımcılık. Mesela Bulgari’nin ilginç parfümü Black’in araba lastiği şeklindeki şişesi onun tasarımı. Sadece Bulgari de değil. Sonia Rykiel, Cerutti, Celine, Davidoff, Cartier, Lacoste, Nina Ricci, Pierre Cardin, Salvatore Ferragamo ve Trussardi gibi markaların parfümleri içinde şişeler tasarlamış durumda.

Bu ünlü tasarımcının isminin verildiği De Bachmakov uzun zamandır dolabımda duruyordu. Hatta onu unutmuştum bile diyebilirim. Ve geçenlerde neden bir The Different Company parfümü daha denemeyeyim diye düşünürken buldum kendimi. Tabiki hemen bu arkadaş denenmeye başlandı tarafımdan.

                                     Sağ taraftaki yüz ünlü tasarımcı Thierry de Baschmakoff'a ait :))

Kendi sitelerinde odunsu-aromatik olarak sınıflandırılmış. “Donmuş Sibirya ormanlarına bir yolculuk” diyerek tanıtımı yapılmış. “Canlı ve keskin” bir yapısı olduğu özellikle vurgulanmış.

De Bachmakov’un açılışı çok tuhaf. O nasıl bir kokudur. Ne diyeceğimi şaşırmış durumdayım. Açıklanan notalarına bakıyorum. Bu kokuya benzeyen bir şey görünmüyor. “Shiso yaprakları” dışında. Açıkçası daha önce ne ismini duydum ne de kokusunu biliyorum. Fakat başlangıçtaki o koku oldukça yeşil ve yaprağımsı kokuyor. Muhtemelen shiso yaprağından geliyor başlangıçtaki koku. Fakat sevdiğimi söyleyemem.

Bir süre sonra neyseki bu yeşil yaprağımsı koku ortadan kayboluyor. Bu sefer çok güzel bir limon-turunçgil işbirliği size merhaba diyor. Çok doğal ve mis gibi. Hatta harika! Bayıldım orta notalarına. İlginç bir şekilde Hermes’in başarılı parfümü Un Jardin Sur Le Nil’e benziyor bu kısım. Belki de onun için bu kadar beğendim. Zaten Nil’i de tasarlayan bildiğiniz gibi baba Ellena. Sanırım kızı Celine bu parfüme ve babasının eserine küçük bir gönderme yapmış.

Alt notalarına doğru bu hafif tatlı ve modern turunçgil-limon kokusuna hafif yeşil çiçeklerde ekleniyor. Biraz da yumuşak odunsu notalar. Son kısmı da gayet güzel De Bachmakov’un.

Ara ara beni bu kadar mutlu eden parfümlerde olmasa belki de kokulara olan ilgim azalacak. Belki de kalmayacak. Ve bu satırları yazmayı istemeyeceğim. Yani bir insan sevmediği bir şeyi yazmaya ne kadar dayanabilir ki. İşte De Bachmakov, zaman zaman karşıma çıkan ve beni yeni parfümler deneme motivasyonumu arttıran eserlerden birisi. Niche parfüm dünyasında bile çok bilinmeyen hazinelerden bence. Ya da tarzı bana çok uygun olduğu için bu kadar sevdim.

De Bachmakov’un ana eksenini modern, canlı, parlak, lezzetli, tatlı limon-turunçgil ve çiçekler oluşturuyor diyebilirim. Fakat öyle kadın parfümlerindeki gibi yoğun ve pudralı çiçekler gibi değil. Turunçgiller ile çok iyi harmanlanmış. İşte bence bir parfümde çiçek kullanımı böyle olmalı. Öteki türlü bir Robert Piquet – Fracas yada Frederic Malle – Carnal Flower tarzı yoğun çiçek kullanımı bana göre değil.

De Bachmakov bence parlak, pozitif, insanı mutlu eden, yüzüne bir gülümseme yerleştirmesine neden olan çok neşeli bir parfüm. Orta notalarından itibaren Un Jardin Sur Le Nil’e oldukça benzettim. Kimi yorumcular da Terre d’Hermes’e benzetmiş. Evet biraz benziyor. Hatta Terre d’Hermes ile Un Jardin Sur Le Nil’in karışımı gibi bile diyebilirim. Kalite anlamında ise söyleyecek bir sözüm yok. Sadece başlangıcını pek sevmedim.

The Different Company’nin parfümleri ne yazık ki ülkemizde satılmıyor. Fakat denediğim bütün parfümlerini sevdim. Pek öyle ismi fazla ortalarda duyulmasa da benim favori niche markalarımdan birisi olacak gibi görünüyor. Sanırım bu markanın daha fazla parfümünü denemem gerek. Çünkü şimdiye kadar hiçbir parfümü beni hayal kırıklığına uğratmadı.

De Bachmakov’u markanın kurucusu ünlü burun Jean-Claude Ellena’nın kızı Celine Ellena tasarlamış. 35 yaş altı kadın-erkek herkese yakışacaktır. Tam bir ilkbahar-yaz parfümü. Deniz kenarında, yazlık mekanlarda ve günlük kullanım için hararetle öneririm.

Artıları:

+ Orta notalarından itibaren nefis bir kokuya dönüşüyor.

+ Canlı, doğal, parlak, neşeli ve pozitif bir yapısı var.

+ Deneyen bir çok kişinin seveceğini düşünüyorum.

Eksileri:

- Başlangıcını sevmedim.

- Biraz düz çizgide ilerliyor. Başlangıcı dışında çok büyük değişim göstermiyor.

Koku Güzelliği:10/8.5

The Different Company – Sel de Vetiver (2006)

The Different Company – Sel de Vetiver (2006)  Markanın unisex kullanıma uygun parfümü.

“Sonunda yaz geldi” diye düşünüyordu kadın. Haziran ayının ortalarına gelinen şu günlerde, artık kemiklerinin bile ısındığını hissediyordu. Bastıran sıcaklar her insanda olduğu gibi onda da “tatile çıkma” hissi uyandırıyordu. Sanki sadece yazın tatile çıkılırmış gibi.

Büyük bir şirkette orta kademe yönetici olan kadın, sevgilisine bir sürpriz yapmak istiyordu. Ne yapsam diye düşünürken aklına harika bir fikir geldi. Kısacık İtalya kaçamağı…

Hemen ilk akla gelen yöntemi uyguladı. İnternet üzerinden hazır turlara bakındı epey bir süre. Fakat bu paket turlar pek eğlenceli görünmüyordu. Onun istediği romantik, küçük ve salaş bir İtalyan sahil kasabasında sevgili ile geçirilecek günlerdi. Bir kadın başka ne isterdi ki…

İnternette gezinirken bir site dikkatini çekti. Gezgin bir çiftin anılarını anlattığı bir blogdu. Harika bir sahil kasabasından bahsediyorlardı. Kararını hemencecik vermişti. Bekle bizi Positano.

İzin günlerini aynı hafta sonuna denk getirmişlerdi nihayet. Kendilerini bir anda Roma’ya kalkan uçakta buldular. Her ne kadar bir çoğu haklarını aradıkları için zalimce işten çıkarılmış olsalarda Türk Hava Yolları’nın kabin görevlileri çok ilgili ve çok kibarlar. Bir de Amerikan uçaklarındakileri görün.

Sonunda Roma’ya vardılar. Her zamanki pasaport işlemlerinden sonra ilk işleri şehrin merkezinden bir araba kiralamak oldu. Böylece yol üzerindeki diğer yerleri de keşfetmek mümkün olacaktı. Yorucu sayılabilecek bir araba yolcuğundan sonra nihayet Positano’ya ulaştılar. Burası bir dağın yamacına kurulmuş bir sahil kasabası. Daha ilk gördüklerinde bayıldılar. Yorgunluklarına aldırmadan hemen başladılar dolaşmaya.

İlk aldıkları koku ise limon oldu. Evet buradaki limon ve bergamot bahçelerinden geliyordu muhtemelen bu koku. İşte Sel de Vetiver’in açılışı da biraz limon-bergamot ve yabancıların “Earthy” dedikleri toprağa benzeyen bir koku. Silhat mı yoksa kakule mi karar veremedim. Ama aklınıza hemen Terre d’Hermes gelmesin. Daha önce rastlamadığım bir duruluk ve sadelik. Tam bir Jean Claude Ellena tarzı. Belki de bu bir aile geleneği. Fakat parfümü kızı Celine Ellena tasarlamış. Ellena kendi parfümü için şunu söylemiş: “Denizden çıktıktan sonra ten üzerinde kuruyan deniz tuzuna benziyor Sel de Vetiver”.

İki sevgili bu kasabayı keşfederlerken asfalt yolun sonuna varıyorlar. Bundan sonrası toprak bir patika. Burayı merak edip arabadan iniyorlar ve yürüyorlar. Derken karşılarına çok bakımlı bir narenciye bahçesi çıkıyor. Bir kısmı limonlara, bir bölümü portakallara ayrılmış. İleride ise bahçenin sonunda bir adam hiç acele etmeden mahsulunu toplamakta. Çünkü burada zaman da hayatta yavaş ilerliyor. Neden acele etsin ki?

Sel de Vetiver’in orta notaları da sizi bir greyfurt-bergamot bahçesine girmişsiniz gibi hissettiriyor. Biraz da yeşil çiçekler. Süsen çiçeği (iris) olabilir. Çok güzel, doğal, taptaze ve İtalyan tarzı. Biraz kabe samanı  ve tuzlu deniz esintisi de burnunuzu okşuyor. Hala çok sakin, pürüzsüz ve doğal. Mis gibi adeta.

“Buraya kadar gelmişken denize girmeyecek miyiz” diye soruyor sevgilisine kadın. Bir kadın böyle bir soru soruyorsa bunun anlamı “Hadi daha ne bekliyoruz doğru plaja” demektir. Positano’nun iki plajından biri olan Spiaggia Grande’ye iniyorlar. Uzandıkları şezlonglarda hiçbir şey düşünmeden kitap okuyup etrafa bakınmak belki de dünyanın en güzel şeyi. Ne iş stresi var. Ne trafik derdi. Ne de ödenmesi unutulan faturalar.

                                                            Positano'daki Spiaggia Grande Plajı.

Sel de Vetiverin’in alt notalarında ise deniz esintili greyfurt-kabe samanı kokusuna yeşil notalar eşlik ediyor. Yani orta notalarına çok benziyor. Büyük bir değişime rastlanmıyor. Böylece de tenden ayrılıyor. Yani özetle: Azcık limon-bergamot, yeşil çiçekler, greyfurt, kabe samanı ve deniz esintisi.

Sel de Vetiver, markanın kurucusu dünyaca ünlü burun Jean Claude Ellena’ya özgü bir sadelik, duruluk ve sakinlik içeriyor. Öne çıkmaya çalışan hiçbir nota yok. Burnu rahatsız eden yapaylık yok. Zorlama bir koku yaratma gayreti yok. Her şey ölçülü ve minimal. İsminin Sel de Veitver olduğuna bakmayın. Bu parfüm bence vetiver’den ziyade narenciye-greyfurt, aromatik otlar teması üzerine inşa edilmiş. Diğer unsurlar bu ana eksenin etrafına yerleştirilmiş.

İki sevgili geçen iki günün ardından ise artık ayrılmak zorundalar bu güzel kasabadan. İçleri biraz buruk. Ne çabuk geçti diye düşünerek. Neden böyle güzellikleri ömrümüz boyunca değil de sadece iki gün yaşıyoruz diye hayıflanarak.

Sel de Vetiver, son yıllarda moda olan “deniz temalı yada deniz gibi kokan” parfümlerin güzel bir örneği bence. Geçtiğimiz haftalarda denediğim Heeley – Sel Marin ile aynı kulvarda yarışıyorlar. Fakat bence Sel de Vetiver daha güzel, ayakları yere basan, yapaylık barındırmayan bir yapıya sahip. Yani bir seçim yapacak olsam sanırım Sel de Vetiver’i tercih ederdim.

Eğer deniz esintisi, bergamot, ekşi, buruk greyfurt ve tozlu kabe samanı karışımı bir parfüm arıyorsanız çok iyi bir koku bulmuş durumdasınız. Genel olarak çok değişmeyen yapısı biraz hayal kırıklığına uğratabilir sizi. Fakat buradaki amaç zaten o. Basitlik ile güzelliği harmanlamak.

Parfüm kritikçisi Chandler Burr, Sel de Vetiver’e beş üzerinden beş yıldız vererek “Deniz kenarına yakışacak en iyi parfümlerden birisi” ilan etmiş. Luca Turin ise dört yıldız vermiş bu parfüme.

The Different Company’nin bir niche marka olduğunu, fiyatlarının oldukça yüksek olduğunu önemle belirtmeliyim. Yani almadan önce denemeniz iyi olacaktır. Hem erkelere hem de kadınlara uyacaktır kokusu. Bana biraz Hermes’in Terre d’Hermes ile Un Jardin Sur Le Nil parfümlerini hatırlattı. Terre’deki kabe samanı ve toprak kokusuna tuzlu bir greyfurt-bergamot eklenmiş hali diyebilirim.

Koku Güzelliği:10/8