Gucci - Memoire d’une Odeur (2019)

Gucci’nin 2010’lu yıllardaki parfümlerinin pek ses getiremediğini farkeden markanın yaratım yöneticisi Alessandro Michele muhtemelen harekete geçmiş. Alessandro Michele, sadece parfümler anlamında değil, Gucci’nin son dönemdeki küresel marka imajına da önemli katkı yaptı. Gucci’nin rakipleri karşısındaki gerileyen imajına iyi gelmişe benziyor Alessandro Michele.

2019 yılında Alessandro Michele’in öncülüğündeki Gucci tasarım ekibi, yepyeni parfüm oluşturmaya karar verdi. Şişesi eski parfümleri andıran Memoire d’une Odeur, Gucci’ye göre cinsiyetsiz ve zamansız bir eser. Parfümün mineral aromatik isimli yeni koku ailesine ait olduğu vurgulanmış. Resmi tanıtımda papatya çiçeğinin vurgulandığını görüyoruz. Parfümün ünlü tasarımcısı Alberto Morillas ise şöyle demiş: “Miskli mineral akoru, kokunun temel taşıdır. Diğer tüm kokusal elementleri saf yumuşaklıkla birleştirir.”

Memoire d’une Odeur’un başlangıcı ferah sayılamayacak kremsi çiçeklerle gerçekleşiyor. Açıklanan üst notalarında Roma papatyası var fakat burada daha çok vanilyamsı pudralı yasemini andıran beyaz çiçekleri algılayabilirsiniz. Orta bölüme geçildiğinde kremsi, tatlı vanilyalı beyaz çiçekler devam ediyor. Gucci’nin internet sitesinde orta kısımda Hindistan yasemininden bahsedilmiş. Orta bölümde büyük değişim yaşanmıyor. Sonlarda vanilya yoluna devam ederken sandal ağacı da kendisini güçlü şekilde hissettiriyor.

Memoire d’une Odeur, baştan sona pek değişmeyen şekerli, pudralı, vanilyalı, kremsi beyaz çiçekli misk parfümüne benziyor. Her ne kadar Gucci bu arkadaşı cinsiyetsiz olarak sınıflandırsa da kadınsı tarafı önde diyebilirim. Gucci bu parfümde papatya öğesini öne çıkarmış. Genel yapısı bana daha çok vanilyalı beyaz çiçekleri andırdı. Eğer papatya ağırlıktaysa da fazlaca tatlı ve pudralı papatyadan bahsedilebilir. Çok sıra dışı ya da ilginç değil. O harika şişesine bakıp, retro koku formu beklerseniz hayal kırıklığı yaşayabilirsiniz.

Memoire d’une Odeur’u büyük umutlarla denemeye başladım fakat sıradan sayılabilecek basit formla karşılaştım. Kalite anlamında kötü değil ama böylesine üzerinde çalışıldığı iddia edilen parfümün daha ilginç davranmasını beklerdim. Hafiften Comme des Garçons’un garip parfümü Odeur 53’e benzeyen Memoire d’une Odeur, bu tür eserleri seven koku bağımlılarının ilgisini çekebilir.

Eau de Parfum formunda. Kalıcılığı iyi, etrafa yayılımı fena değil. Gün içinde ara ara size kendisini hissettiriyor ki bu durum hoşunuza gidebilir. Sonbahar-kış dönemine yakın duruyor.

Koku Güzelliği:10/6.5

Gucci – Bloom (2017)

Gucci’nin yaratım direktörü Alessandro Michele’in vizyonuyla geliştirilen ilk parfüm olması vesilesiyle önem arz ediyor Bloom. Gucci’ye göre Bloom, doğal, etkileyici ve bireysel şekilde gelişen kadınların özgünlüğünü, canlılığını ve çeşitliliğini kutlamak için tasarlanmış bir kokuymuş. Çiçeklerle dolu bahçenin zengin kokusunu yakalamak isteyen Bloom’un sümbülteber ve yasemini, Güney Hindistan’da keşfedilen eşsiz bir çiçek olan ve kullanıcıyı hayali bahçeye taşıyan koku formu yaratmak için parfümeride ilk kez kullanılan Rangoon Creeper ile birleştirdiğinden bahsediliyor.

Parfümün tasarımcısı Alberto Morillas, Bloom için şunları söylemiş: “Bu parfümü yaratmaya başlarken zihnimizde hayali bir bahçe vardı. Cennet gibi bir bahçe. Önce Hindistan’dan yasemin, sümbülteber ve misk ile başladım. Daha sonra da Bloom’un kokusuna derinlik kazandıran Birmanya Sarmaşığı’nı ekledim.”

Bloom’un ilk saniyeleri kremsi beyaz çiçeklerle gerçekleşiyor. Tatlı gardenya ve sümbülteber benzeri üst notalardan sonra orta kısımda kuru beyaz çiçeklere rastlıyoruz. Sabunsu tozlu yaseminin kendisini hissettirdiği orta bölüm, kadınsılığı daha da arttırıyor. Kapanışta büyük değişim yok. Kremsi beyaz çiçekler ve miskin varlığını duyumsuyoruz.

Bloom, kadın parfümlerinde örneğine sıkça rastladığımız sabunsu kuru beyaz çiçek kokusuna benziyor. Baştan sona kadar hiç değişmeyen Bloom’un gayet feminen karaktere sahip olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Koku formu olarak bilindik ve sıkça tekrarlanan yasemin-gardenya-sümbülteber merkezli eserlere fazlasıyla benziyor. Bu anlamda yaratıcı veya sıradışı olduğunu söylemek mümkün değil. Yine de çokça tercih edilen kadınsı tozlu beyaz çiçek formatı, büyük kitlelere hitap edecek düzlemde tasarlanmış.

Bloom’un iyi taraflarından birisi de kalitesinin hiç fena olmaması. Ana akım markalardaki bazı bıktırıcı şekerli yapı veya fazlaca iç bayan çiçeksilik, Bloom’da gayet kontrollü ve ustaca verilmiş. Tabii burada parfümün tasarımcısının büyük üstadlardan Alberto Morillas olması önemli rol oynuyor. Genellikle popüler markalara popüler kokusal eserler veren Alberto Morillas, Bloom’da iyi iş çıkarmış.

Gucci’nin büyük marka değerinin bize empoze ettiği durum, iyi parfümler yaratmaktır. 2000’li yıllardaki harika Gucci parfümlerinin çoğunun üretimini acımasızca bitiren ve 2010’lu yıllarda Gucci by Gucci serileri gibi vasat ötesi kokular çıkararak hayal kırıklığı yaratan Gucci’nin artık silkelenip, kendisine gelmesinin vakti çoktan geçiyor. Bamboo ve Bloom’u bu yönde atılmış olumlu adımlar olarak görüyorum.

Eau de Parfum formundaki denediğim Bloom’un performansı hiç fena değil. Kalıcılığı ve direnci gayet başarılı. Ilık ilkbahar-sonbahar dönemi parfümü olarak düşünülebilir. Yaz sıcaklarında bir parça fazla gelebilir.

Koku Güzelliği:10/6.5

Perris Monte Carlo – Jasmin de Pays (2019)

Perris Monte Carlo’nun Grasse serisi yeni parfümlerle büyümeye devam ediyor. 2019 yılında Rose de Mai ve Jasmin de Pays ile başlayan Grasse serüveni, 2020 yılında Mimosa Tanneron ve Lavande Romaine ile iki yeni üye kazandı. Perris’in Grasse serisi parfümlerini Jean-Claude Ellena’nın tasarladığını biliyoruz.

Bu aralar kullandığım Jasmin de Pays’in tanıtımında dört nota öne çıkarılmış: Yasemin özütü, karanfil, kadife çiçeği ve misk. Parfümün tasarımcısı Ellena’nın şu cümlelerine yer verilmiş: “Yasemine olan bağlılığım Grasse’deki çocukluğuma dayanıyor.  Çocukken şafak vakti yasemin çiçeklerini ve beyaz porselen çiçeklerini toplardım, onların kokuları yeşil, şeffaf ve sarhoş ediciydi. Öğleye kadar, beyaz yaprakların sonuncusu sıcak bir portakal çiçeği kokusu yayardı. Geceleyin, artık sararmış olan unutulmuş çiçekler, mutlu, derin bir hayvansal koku yayıyordu. Bu doğa eserine hayran olmak, parfümü farklı bir şekilde hayal etmek, onun öğeleriyle oynamak, etkilerini değiştirmek, onu eşsiz ve sonsuza kadar yasemin haline getirmek ilham kaynağımdı.”

Jasmin de Pays’in açılışı kuru ve çiçeksi tonlarda gerçekleşiyor. Beyaz sabunsu çiçeklerin ilk saniyelerdeki etkisi bariz. Açılışta tabii ki buruk, acımsı, saf ve gerçekçi yaseminin etkisi büyük denebilir. İlerleyen saatlerde sabunsu tonlar daha da artıyor. Yasemin iyice yerleşiyor parfüme. Kuru, tozlu ve indolik yasemin çiçeksi, feminen ve yüksek kaliteli. Son bölümde yine büyük değişim yok. Yasemine eşlik eden miskle kapanış gerçekleşiyor.

İsminden de anlaşılacağı üzere tam bir yasemin çiçeği merkezli parfümle karşı karşıyayız. Beyaz, sabunsu yasemin baştan sona kadar etkili. Genel olarak düz çizgide ilerlediği söylenebilir Jasmin de Pays’ın. Pek değişim yaşanmıyor ve sürpriz yapmıyor. Ellena minimalizmiyle bir kez daha karşılaşıyoruz.

Yüksek kaliteli yasemin temalı parfüm arıyorsanız iyi bir seçenek olarak kenarda durmasında fayda var Jasmin de Pays’ın. Burada sorun ne yazık ki benimle ilgili çünkü parfümlerde bu kadar beyaz, sabunsu çiçekleri ve kuru yasemini kendime yakın bulamıyorum. Benim için alıp, kullanacağım bir eser olmasa da bu tarzın sevenlerini memnun edeceğe benziyor.

Kimi parfüm platformlarında uniseks olarak sunulsa da kadın kullanımına yakın duruyor. Eau de Parfum formunda. Kalıcılığı iyi, etrafa yayılımı fena değil. Hoş bir ilkbahar-sonbahar kokusu olarak size hizmet edebilir.

Kokusunu Jean-Claude Ellena tasarlamış. Günlük kullanıma, her türlü kıyafete uyabileceğini düşünüyorum.

Koku Güzelliği:10/6.5

Calvin Klein – Truth (2000)

Calvin Klein’in 2000 yılı çıkışlı kadın parfümü Truth, aynı zamanda markanın yeni nesil modern kokularının da ilk temsilcilerindendi. İki yıl sonra Truth’un erkek versiyonu raflardaki yerini almıştı. Calvin Klein’in büyük ses getiren parfümlerinden olamadı bir türlü Truth. Ve zamanla artan rekabetle birlikte artık unutulmaya yüz tutmuş kadın parfümlerinden birisi haline geldi.

Truth’un açılışı ferah ve yeşil temayla gerçekleşiyor. Suyun içinde duran yeni kesilmiş çimen ve bambunun kokusunun karışımıyla gerçekleşen üst notalar doğal, taze, duru ve gayet güzel. Orta kısımda biraz sabunsu çiçeklerin tarafına kayıyor. Serin beyaz çiçeklerden algılanabilenler şakayık ve zambak denebilir. Orta bölümde, başlangıcı gibi ıslak odunsu hissiyat devam ediyor. Açılışı kadar kaliteli ve taze kokmasa da idare eder orta kısım. Kapanışta nemli odunsulara misk eşlik ediyor fakat parfümün en sıradan yeri gibi duruyor.

Truth, orta kısımdan itibaren kadınsı yönünü gösteren, canlı, sabunsu çiçeksi, odunsu hoş bir arkadaşa benziyor. Başlangıcında bambuyu anımsatan kokuyu sevdim hatta parfümün en güzel kısmı diyesim var. Orta bölümde beyaz çiçeklerin ağırlığını arttırmasıyla, başlangıçtaki dinamik ve pozitif tema geri çekiliyor.

Truth, zaman zaman çiçekçi mağazasına girdiğinizde etraftan yayılan birçok farklı çiçek tozunun birleşimini çağrıştırıyor. Birkaç dakika önce çiçeklerle dolu bahçeye yağan yağmurun sonrasındaki kokuyu anımsatıyor. Başlangıcındaki yeşil temanın gerçekçi verildiğini düşünürsek, Truth’un ortalama olduğunu düşünebiliriz.

Oysa sonlarındaki kararsız yapının, odunsuluğun oldukça cansız verilişinin, performansının zayıflığının, orta kısımdan itibaren yapaylık sınırında dolaşmasının, onun puanının düşmesi için yeterli sebepler olduğu belirtilebilir. Muhteşem ve yaratıcı değil Truth. Hoş, basit, iddiasız, temiz, duru, sakin ve dişi davranıyor. Tatlılık neyse ki abartılı şekilde verilmemiş.

Truth, havadar-sucul tarafa yakın dursa da çok sıcak yaz günlerinde bir parça fazla gelebilir mi emin değilim. İlkbahar döneminde kullanmaya çok yakıştırıyorum. Eau de Parfum olmasına rağmen hem kalıcılık hem de etrafa yayılımı zayıf. Günlük kıyafetlere ve her ortama uyabilecek kokusuyla ağır parfümlerden bıkmış kadınlar için ortalama bir seçenek Truth. Ondan mucizeler beklemeyin.

Truth’un kokusunu dünyaca ünlü üç parfümör Alberto Morillas, Jacques Cavallier ve Thierry Wasser birlikte tasarlamış.

Koku Güzelliği:10/6

Chloe – Love Story (2014)

Paris’e gidenlerin muhakkak uğradığı hatta filmlere bile konu olan ünlü Pont des Arts köprüsünden ilhamını alan bir parfümle karşı karşıyayız. Chloe’nin Love Story isimli kadın parfümü, Aşıklar Köprüsü olarak da bilinen bir köprüden ilham alıyor ve parfümün ismi de Love Story olarak seçiliveriyor. Bu anlamda Chloe markasının tutarlı davrandığını söyleyebilirim.

Parfümün tanıtımında kadınsılığın, romantizmin, cazibenin, aşkın vurgulanması sürpriz değil. İsminin Love Story olması bir yana, kadın parfümlerinin pazarlanması için kullanılabilecek en iyi öğeler aşk-romantizm-kadınsılık üçlüsü olmaz da ne olur ki. Koku kısmındaysa iki çiçek öne çıkmış: portakal çiçeği ve adını pek duymadığımız madagaskar yasemini.

Love Story’nin başlangıcı kadınsı çiçeklerle gerçekleşiyor. Beyaz çiçekler, yasemin hatta gül bile sayılabilir. Ferah sayılamayacak üst notalar benim için oldukça sıradan ve feminen. Orta kısımda tatlı ve modern beyaz çiçekler aynen devam ediyor. Kompozisyona eklenen misk, büyük değişim yaratmıyor. Kapanışta bir parça sedir ağacı hissedilse de ağaçsı şekilde sonlanmıyor. Üst-orta notalara benzer şekilde miskli-çiçeksi yapı alt notaları da oluşturuyor.

Love Story, tam anlamıyla meyveli-çiçeksi bir deneme. Beyaz çiçekler buketine eklenmiş yasemin ve gülün domine ettiği koku, baştan sona kadar değişim göstermiyor. Hatta hemen hemen aynı kokuyor.

Kendi sitelerindeki tanımıyla “ferah çiçeksi” yapı, bence pek de yaz sıcakları için uygun değil. Serin ilkbahar-sonbahar için uygun olabilecek Love Story, kalite anlamında vasat, yaratıcılık anlamında rahatlıkla sınıfta kalıyor. Hiçbir özgün yanı olmayan ve piyasadaki birbirinin aynısı feminen çiçeksi koku formunu tekrar etmekten başka bir şey yapmayan Love Story bu haliyle milyonlarca kadın parfümüne benziyor. İyi de kadınlar neden alsınlar ki bu parfümü?

Tabii bir kadın parfümüne hiçbir zaman kadın gözüyle bakamayacağım ve bu koku formunun neden ilgi gördüğünü anlayamayacağım. Evet, bu tür meyveli-çiçeksi yasemin-gül karışımı, dişil mesajlar veriyor etrafa fakat yine de sıkıcı, sıradan ve artık her yerde karşımıza çıktığı için eskimeye yüz tutmuş durumda bana göre.

Sonuç olarak Love Story hakkında söyleyecek çok bir şeyim yok. Bu tekdüze Eau de Parfum, burun tırmalıyor, beni cezbetmiyor, yapaylık sınırında ve hiç bana göre değil. Belki doğru kadında, doğru mevsimde ve doğru zamanda çarpıcı olacaktır ama size kötü sayılabilecek haberi vereyim ki performansı da yüksek değil. Kalıcılığı iyi ama fark edilirliği ortalamanın altında.

Genç-yaşlı her kadına yakışacak Love Story, günlük kullanıma da akşam çıkmalarına da uyum sağlayacaktır. Ünlü parfümör Anne Flipo tasarlamış Love Story’i. 2016 yılında EDT versiyonu da piyasaya sürülmüş Love Story’nin. Benim kullandığım EDP olanıydı.

Koku Güzelliği:10/4

Burberry – Weekend For Men (1997)

Burberry’nin Weekend’inin kadın versiyonunu deneyip de erkek olanına göz atmamak haksızlık olurdu. 1997 yılında piyasaya sürülen erkek ve kadın Weekend’ler, parfüm dünyasında büyük ses getirememişti. İlerleyen yıllarda hala kayda değer başarı sağlamış görünmeyen Weekend’lerin erkek versiyonunu ne yalan söyleyeyim içimden gelerek kullanmaya başlamadım. Sanırım önyargılar ruhumu ele geçirmişti ve Weekend For Men’den çok bir şey beklememem konusunda beni yönlendiriyordu.

Evet bazen hayatta farklı somut durumlarla karşılaşırız ve onlarla mücadele etmek zorunda kalırız. Önyargılarla savaşmaksa somut olgularla mücadele etmekten daha zordur çünkü her şey zihninizin içindedir. İçimden bir ses Weekend For Men için iyi şeyler söylemezken burnum ise onu koklamış ve o kadar da kötü olmadığını söyleme başlamıştı.

Weekend For Men’in açılışı serin turunçgillerle gerçekleşiyor. Greyfurt ve mandalinanın tanıdık karışımına eşlik eden buruk limon, üst notaları beğenilebilir hale getiriyor. Orta kısımda meyvemsi turunçgil etkisi devam ediyor. Orta bölümde beklemediğim oranda sabunsu beyaz çiçeklerle karşılaşıyorum. Kadınsı sayılamayacak beyaz çiçekler kokuya temizlik ve çiçeksilik katıyor. Orta kısım eh işte. Kapanışta aynı koku formu devam ediyor. Ek olarak misk ve yumuşak odunsulardan bahsedebilirim.

Weekend For Men, tatlı ve modern kokan meyveli (ağırlık buruk turunçgillerde), sabunsu, çiçeksi bir arkadaşa benziyor. Buradaki çiçeksilik çok kadınsı değil neyse ki. Parfüme sıradan sabunsuluk veren orta kısmın hafiften metalik koktuğunu söyleyebilirim. Yapaylık berbat şekilde verilmese de yüksek kaliteli bir eserle karşı karşıya değiliz. İlginç ya da sıra dışı bir deneme de değil. Sadece basit ve temiz kokmaya çalışan bir kardeşimiz.

Peki güzel ve temiz kokmayı başarıyor mu? Hayattaki çoğu şey gibi güzelliğin ve temiz kokmanın da göreceli olduğunu varsayabiliriz. Buradan yola çıkarsak Weekend For Men benim için ne çok iyi ne de çok kötü bir parfüm. Genele hitap eden ve fazla gösterişi olmayan silik bir ilkbahar-yaz kokusu gibi duruyor. Kokusu dünyayı ayağa kaldırmayacaksa da midenizi bulandıracak kadar da değil.

Sonuç olarak “almam ama alana da mani olmam” tarafındayım Weekend For Men için. Astronomik satılabilecek fiyatlara Francis Kurkdjian’ın bu tür sabunsu-çiçeksi turunçgil parfümleri var benzer olarak fakat kalite anlamında tabii ki Burberry’den daha iyiler. Weekend For Men’in ulaşılabilir ve mütevazi fiyatına yakın bir başka benzer parfüm var ki onu tanımayan yoktur sanırım. CK One’ı, Weekend For Men’e epey benzettim. Gerek koku formu gerekse verdiği hissiyat bakımından CK One’ı andırıyor Weekend For Men.

EDT olan Weekend For Men’in kalıcılığı normal fark edilirliği güçlü değil. Soğuk kış mevsimi dışında her zaman kullanılabilir. Her yaştan erkeğin üzerine uyabileceğini düşünüyorum. Kokusunun tasarımını sektörün tanınmış isimlerinden Michel Almairac yapmış.

Not: Bu parfümü bana ulaştıran www.decantshop.com sitesine teşekkür ederim.

Koku Güzelliği:10/5

Serge Lutens – Cedre (2005)

“Vaşak, kıvrak, ihtiyatlı, duygusuz ve uyumlu adımlarla süzülür. Ormanı izler… Jürinin, sanığın, masum mu yoksa suçlu mu olduğunun belirleneceği kararın açıklanmadan öncesi gibi, ağır, huzursuz sessizliğe, gergin bir ana benzer.”

Cedre’in, tanıtımındaki bu ifadeleri sadece ben değil, çoğu parfüm severinde anlayabildiğinden şüpheliyim. Sedir anlamına gelen Cedre ismine baktığımızda, Serge Lutens’in 2005 çıkışlı parfümünün ağaçsı-odunsu ağırlığa sahip olacağını düşünebiliriz. Aynı tanıtımda “zengin, odunsu hayvansı, yumuşak bir parfüm” olarak niteliyorlar Cedre’yi.

Sanırım sedir ağacı temasına binaen, vaşak-orman tanıtımına ihtiyaç duyulmuş olabilir. Zaten Serge Lutens’in de orman hakkında şunları söylediğini biliyoruz: “Orman, ana öğedir. Yönümü bulmamı sağlar. Kuşkusuz, çocukları ve küçük kız çocuklarında gözlemlemişsinizdir. Bir ormanda kollarıyla ağaç gövdesine sarılmış şekilde babasından miras kalanı desteklediklerini görmek hiç de nadir bir görüntü değildir. Orman, ruhumuzla gerçek diyalog kurmamızı sağlar. Hatta bu diyaloğa katılır bile diyebilirim.”

Cedre’in başlangıcı indolik ya da büyük ihtimalle aldehik çiçeklerin gösterisiyle gerçekleşiyor. Beyaz çiçeklerin ilk dakikalardaki dansında baş rolü sümbülteber, yan rolü ise yasemin kolaylıkla kabul ediyor. Açılıştaki beyaz çiçeklerin kadınsı tarafı öne çıkardığını tahmin etmek zor değil. Biraz eski, azıcık hayvansal, yüksek kaliteli tozlu ve olgun sümbülteber çok başarılı ama pek bana göre değil. Orta kısımda beklediğimden büyük değişim gerçekleşiyor. Sabunsu beyaz çiçekler geri çekilirken ortaya lezzetli meyveler çıkıyor. Ne kadar da tanıdık. Benim “Lutensvari” dediğim kuru, leziz, ekşi, tatlı meyveler hakimiyeti çabucak ele alıyor. Büyük ihtimalle kuru erik, orta bölümün yıldızı. Kuru eriğe, tatlı modern baharatlar eşlik ediyor. Tarçın, zencefil ve karanfilden şüphelenebiliriz. Orta bölüm nefis. Son kısımda biraz misk kendisini gösteriyor. Yumuşak odunsu notalar nihayet kapanışta ortaya çıkıyor. Parfüme ismini veren sedir, alt notalarda tatlı ve modern verilmiş. Azıcık da tütsü var son bölümde.

Cedre’yi beyaz çiçeksi, kuru meyveli, tatlı baharatlı ve yumuşak odunsu olarak tanımlayabiliriz. Tenimde klasik Lutensvari mayhoş yüksek kaliteli meyveler öne çıktı. Beyaz çiçekler, başlangıçta kısa süreliğine ortaya çıkıyor ve orta bölümde büyük oranda etkisini kaybediyor. Birçok kişinin Cedre’i kadın parfümü olarak nitelemesinin en önemli sebebi muhtemelen başlangıçtaki sabunsu sümbülteber. Orta bölümdeki meyve-baharat işbirliği, parfümü uniseks tarafa çekiyor. Yine de geneli düşündüğümde, bir parça kadın kullanımına yakın olduğu söylenebilir.

Cedre, oldukça kaliteli ama bir o kadar tanıdık bir parfüm. Azıcık Feminite du Bois esintileri mevcut. Benzer meyve-misk kullanımı var bence. Meyveler oldukça tatlı ve şeffaf. Baharatlar, başlangıçtaki soğuk çiçeklerin, orta bölümde ısınmasını ve sıcak karaktere bürünmeyi sağlıyor. Sedir ise parfüme ismini vermesine rağmen, daha ikincil hatta üçüncül planda kalmayı tercih ediyor. Odunsuluk kuru değil tatlı ve yumuşak.

Cedre çarpıcı olmasa da bence konforlu. Kolay kullanımı, günlük hayata rahatlıkla uyum sağlayabileceğini düşündürtüyor. Çok sıcak yaz mevsiminin değil de serin, havanın kapalı olduğu kasvetli gündüzlerin ve yağmurlu akşamların, tek başına dolaşılan sokakların parfümü belki de. Elimizden kayıp giden ömrün geri çevrilemeyecek olmasının hüznünün, babasını bir hastanenin yoğun bakım servisinin kapısında beklemenin kahredici çaresizliğinin, umudunu kaybetmenin tarif edilemez boşluğunda yüzmenin parfümü mü Cedre emin değilim.

EDP formunda. Kalıcılığı iyi ama fark edilirliği yüksek değil. İlk dakikaları dışında saldırgan davranmayan Cedre, yumuşak sayılabilecek yapıda. Parfümün tasarımını tabii ki Christopher Sheldrake yapmış.

Luca Turin’in kitabında şekerli sümbülteber olarak sınıflandırılmış ve beş üzerinden üç puan verilmiş. Tania hanım “Amarige’in niş versiyonu” olarak tanımlamış Cedre’yi.

Not: Bu parfümü bana ulaştıran www.decantshop.com sitesine teşekkür ederim.

Koku Güzelliği:10/7