27 Temmuz 2011 Çarşamba

Chanel – Allure Homme Sport (2004)


Chanel – Allure Homme Sport (2004)

Chanel markasını sanırım anlatmaya gerek yoktur. Dünyanın en prestijli lüks markalarından. Özellikle ikon haline gelmiş kadın parfümleri ve aksesuvarları ile büyük bir alıcı kitleye hitap ediyorlar. Marka uzun zamandır da erkek parfümleri piyasaya sürüyor. Fakat genel olarak gördüğüm kadarıyla kadın parfümleri erkek parfümlerinden çok daha gözde ve popüler. Bu durum şüphesiz Chanel’in pazarlama stratejileri ile ilgili. Bugün inceleyeceğim parfüm ise 1999 yılında çıkardıkları Allure Homme’un Sport versiyonu.

Özellikle son yıllarda bir “sport” modası var. Bir çok parfüm markası çok tutan modellerinin sonuna “sport” kelimesini ekleyip yeni parfümler piyasaya sürüyor. Burada ana modelin popülerliğinden de yararlanmak var muhtemelen. Mesela, Dior Homme Sport, Azzaro Chorome Sport vb. Bu tip sonu sport ile biten parfümler genellikle bol turunçgilli, yazlık, ferah, aqutic tarzda oluyorlar. Fakat Chanel bu yola başvurmamış. Burada daha baharatlı ve vanilyamsı bir “Sport” parfümüyle karşı karşıyayız. Uzatmadan geçelim parfümümüze.

İlk sıkıldığında kremsi bir turunçgil size merhaba diyor. Oldukça yapay ve basit bir açılışı var. Hatta bence parümün en başarısız yanı. Ucuz kokuyor dersem abartmış olmam. Birçok parfümde görülebilecek cinsten. Açıkçası hayal kırıklığı. Bir süre sonra neyseki yapay turunçgil geri çekilirken orta notalardan itibaren meyvemsi bir tatlı baharat kokuya hakim oluyor. Açıklanan orta notalarında kara biber var. Muhtemelen bu hissi veriyor biber. Bu noktada modern tatlımsı oryantallere dönüşüyor. Her yerde rastlayabileceğimiz gibi. Son olarak da hafif tatlı bir vanilya ve meyvemsi baharatlar ile son buluyor. Yani özetle: Kremsi yapay turunçgil, tatlı baharatlar, biraz meyve ve vanilya.

Yukarıda yazılanlara bakıp da Allure Homme Sport’un kışlık bir baharatlı vanilya kombinasyonu olduğunu düşünmeyin. Genellikle kış mevsimine uygun parfümlerde kullanılan bu elementler hafif ve yumuşak kullanıldığı için rahatsız edici değil. Bu parfümle ilgili yazılan yorumlarda yaz için kullanılması öneriliyor. Bence tatlımsı baharatlı vanilyalı tarzıyla yaz sıcaklarında kullanılacak gibi değil. Belki serin yaz akşamları.

Açıkçası kafamdaki Chanel markasının imajı ile bu parfümün başarısı doğru orantılı değil. Ben markadan çok daha derin, kompleks, çarpıcı ve yaratıcı bir koku beklerdim. Ama gördüğüm kadarıyla Chanel bile günümüzün modern, birbirine benzeyen parfümlerine bir rakip çıkartmaya çalışmış. Muhtemelen bu pazardan pay almak istiyor. Fakat beklediğim Chanel kalitesinin pek yanından geçmiyor Allure Homme Sport. Birçok benzerine rastlanabilecek kokusu, başlardaki başarısız notaları ve sıfır yaratıcılıkla tamamen popüler kültüre yönelik bir deneme sanki. Bence “güvenli” bir kokusu var. Yani kullanan bir çok kişinin beğeneceği bir yapısı var. Ama Chanel’den çok daha iyisini beklemek hakkımız diye düşünüyorum. Marka, bu parfümden muhtemelen çok iyi para kazanacak ama parfüm dünyasında çok büyük bir önemi olmayan kokulardan olacağına inanıyorum. Kötü bir parfüm değil. Hatta kendi tarzında başarılı bile sayılabilir. Ama aşık olunacak kadar da değil. Biraz fazla abartılmış anlaşılan. Parfümün tasarımcısının ünlü burun Jacques Polge olduğunu belirtmeliyim.

Kalıcılığı tenimde ortalama oldu. Farkedilirliği başlarda iyi. Daha sonra kendisini çok göstermiyor. Fakat ara ara kendisini hissettirip şöyle bir havasını atıyor. Etraftan da güzel tepkiler alıyorsunuz. Kadınlar bu parfümü seveceklerdir. Eğer parfüm kullanma amacınız buysa tavsiye ederim. Sıcak yaz günleri dışında her mevsime uyacaktır. Yaş olarak 30 ve altına daha uygun sanki.

Artıları:
+ Genel olarak herkesin sevebileceği tarzı.
+ Arkadaşınıza iyi bir hediye olacaktır.

Eksileri:
- Başlangıcını pek sevmedim.
- Tekdüze yapısı bir süre sonra sıkılmanıza yol açıyor.
- Rakiplerine göre yüksek fiyatı.

Koku Güzelliği:10/7   Kalıcılık:10/7   Farkedilirlik:10/6

2 Temmuz 2011 Cumartesi

Christian Dior – Eau Sauvage (1966)


Christian Dior – Eau Sauvage (1966) Dior’un klasikler arasındaki yerini almış olan parfümü.

Bazı olgular vardır kendinden sonra gelecek olanlara bir anlamda öncülük eder. Bazı şeyler ise zamanın ötesindedir. Bazı şeyler vardır mihenk taşı görevi üstlenmiştir. O bir referanstır diğerleri için. Yeni şeyler bile onunla kıyaslanır, ona göndermeler yapılır. Bu anlattıklarım günlük hayatın bazı rutinleri olsa da aynı durumları bence parfümlere de uyarlayabiliriz. Çünkü nasıl koktuğumuz ve ne kokmak istediğimiz hayatımızın bir parçasıdır. Yani bir anlamda parfümler bizim gayri resmi kimliğimiz gibidir. “O” kokuyla kendimizi anlatırız zaman zaman. Yada “O” kokuyu kullanmayarak bir mesaj veririz aslında. Parfümler aynen hayatımız gibi gerçeklerdir ve çoğu zaman bizimledirler.

Neden böyle bir giriş yaptığımı kısaca açıklayayım. Bugün bahsedeceğim Eau Sauvage, dünya parfüm endüstrisinin henüz yüksek kar hedefleri ve vahşi bir rekabetin olmadığı 1960’lı yıllardan günümüze uzanan bir gelenek. Evet Eau Sauvage sadece bir parfüm değil. O günlerin bir izdüşümü sanki. Bir yaşam şekli yada bir statü sembolü. Karşımızda klasikler arasındaki yeri tartışmasız bir eser var. Lafı uzatmadan geçelim incelemeye:

Parfümümüz bence turunçgil-şipre tarzında. İlk sıkıldığında günümüzdeki parfümlerde görmeye alışık olmadığımız bir turunçgil-limon sizi karşılıyor. Daha çok eskilerden kalma bir hatıra gibi. Büyük halamın evindeki o buruk, tozlu, eski kokan kolonyalara benzettim. Bir süre sonra buruk turunçgile otsu (herbal denilen) bir nota daha ekleniyor. Böylece tam bir 1970-80’ler parfümü kimliği kazanıyor dersek yanlış olmaz. Son olarak da odunsu notalar ve misk ile tenden uçuyor. Fakat o eski, buruk, otsu turunçgil her zaman kendisini hissetiriyor. Yani özetle: Geçmişten gelen bir turunçgil, aromatik ve yumuşak otsu notalar ve misk.

Eau Sauvage’yi koklayıp gözlerimi kapattığımda işte zihnimde canlanan bazı kareler:

Yıl 1960’lar. Bir sonbahar günü. İkinci dünya savaşının etkilerini en az hisseden ülkelerden olan Amerika’dayız. Bir baba her zamanki saatinde kalkıyor işe gitmek için. Eşi ona kahvaltısını hazırlarken o da traşını oluyor. Masaya geçiliyor. Günlük gazetelere  kızarmış ekmek ve kahve eşliğinde acele bir bakış atıyor. Tam kapıdan çıkmadan aklına parfümünü sıkmak geliyor. Daha sonra kapıdan çıkıyor. Bahçeli evin önündeki ağaçlardan yapraklar dökülmeye başlamış bile. Sonbahar çoktan gelmiş. İşte o sokaktaki yaprakların kokusuna karışıyor Eau Sauvage. Adam biraz buruk ama mutlu. Arabasına doğru yürüyor…

Yıl yine 1960’ların sonu. Bu sefer ikinci dünya savaşında en büyük yıkımı yaşamış Almanya’dayız. Hava her zamanki gibi gri ve bulutlu. Savaşın derin ve bezdirici travmasını atlatmaya çalışan 40’lı yaşlardaki mühendis her zamanki gibi saat 08.00’de işinin başında. Ne de olsa Alman disiplini. Günlük işlerini tamamlıyor. Birazdan fabrikanın üretim bölümüne geçip çalışmaları kontrol edecek. O gün nedense içi biraz sıkılıyor. Kendisini hüzünlü hissediyor. Biraz da yanlız. Çekmecesindeki Eau Sauvage’yi sıkıyor alt kata inmeden önce. Hmmm. Kokular gerçekten de insanların duygu dünyalarında fark yaratabiliyor mu acaba diye düşünmeden edemiyor. Artık kendisini biraz daha iyi hissediyor. Kapıdan çıkarken birden geri dönüp odaya dolan kokuyu bir kez daha hissediyor. Bu parfümü seviyorum diyor içinden…

Eau Sauvage kuşkusuz kendi döneminin en önemli eserlerinden birisi. Bir referans noktası. Erkeksi çiçekler ve benzersiz turunçgil kullanımı ile öne çıkıyor. Yapaylık barındırmayan, beyefendi, ağır başlı ve olgun. Bu parfümü 35-40 yaş altındaki arkadaşların denemesini tavsiye etmem. Muhtemelen hiç beğenmeyecekler ve burun kıvıracaklardır. Çünkü her yaştan insanın kaldırabileceği bir yapısı yok.Biraz görmüş geçirmiş, bazı şeyleri aşmış insanlara sanki daha çok uyacaktır. Tatlı bir kokusu yok. Ana öğe şipremsi bir otsu turunçgil. Biraz hüzünlü, biraz romantik ve oldukça erkeksi. Dior markasından bir başka başarılı eser daha... Unutmadan söyleyeyim ilk kokusu çok değiştirilmeden yeniden formüle edilmiş.

Kalıcılık olarak ortalama. Farkedilirliği başta fena değilken daha sonra oldukça tene yakın kalıyor. Bence sonbahar mevsimi için çok iyi bir seçim olacaktır. 35 yaş altına pek olmayacaktır. Denemeden almamak gerek.

Artıları:
+ Zamanın çok ötesindeki kokusu
+ Doğal, baymayan, rahatsız etmeyen kokusu.
+ Şık, dengeli ve erkeksi tarzı.

Eksileri:
- Günümüzün modern parfüm trendlerine uymayan kokusu.
- Farkedilirliği iyi değil.

Koku Güzelliği:10/7   Kalıcılık:10/6   Farkedilirlik:10/5