Giorgio Armani – Code Eau de Parfum (2021)

2004 yılında Giorgio Armani’nin piyasaya sürdüğü Code isimli erkek parfümü, dünya çapında o kadar büyük satış rakamlarına ulaştı ki, markanın toplam satışlarının bir kısmı Code’a aitti. Onun böylesine popüler olması tabii ki aynı isimli devam kokularının arka arkaya gelmesini sağladı.

2023 yılının başları itibariyle Code isimli devam parfümleri otuzu geçti. 2021 yılında bekleneceği üzere ilk Code’un Eau de Parfum versiyonu karşımızdaydı. 2004 çıkışlı Code, Eau de Toilette formundaydı. 2021 çıkışlı Code Eau de Parfum versiyonun tanıtımında oryantal odunsu tarafı vurgulanmış. Ayrıca baştan çıkarıcı, yoğun ve çekici olduğundan bahsedilmiş.

Code Eau de Parfum’un açılışı aromatik ferah lavantaya eşlik eden turunçgillerle gerçekleşiyor. Açıklanan üst notalarında mandalina ve bergamot bulunuyor. Orta kısımda buruk biberiye ve tozlu vanilya partiye katılıyor. Sonlarda hafiften karanlık tonka fasulyesi ve deri benzeri süet kapanışa imza atıyor.

Code Eau de Parfum, aromatik lavantalı tonka fasulyeli arkadaşa benziyor. Hafiften koyu ve karanlık deriyi andıran yapı, geri planda sabunsu tema ile desteleniyor. Evet, Code hissedilir oranda sabunsuluk hissettiriyor. Tanımlanması zor ana yapı, 2004 yılı çıkışlı ilk Code’a oldukça benziyor.

İyi de 2004 yılındaki Code’un benzerini piyasaya sürmenin anlamı nedir? Parfüm markaları bu tür oyunları epeydir yapıyor. Popüler parfümlerinin Eau de Parfum formunu çıkarıyorlar. Oysa kokuları hemen hemen aynı. Bu tür ünlü erkek devam parfümlerinin Eau de Parfum versiyonları performans anlamında da güçlü olmuyorlar. Code’da durum farklı değil.

Kalıcılığı idare ederken etrafa yayılımı yüksek değil. Sonbahar-kış kullanımına yakın duruyor. Kokusunu Antoine Maisondieu tasarlamış.

Koku Güzelliği:10/6.5

Thierry Mugler – Alien (2005)

Thierry Mugler’in efsanevi Angel’ından sonraki en popüler ikinci kadın parfümü Alien diyebiliriz. Angel’ın göz kamaştırıcı başarısının arkasından gelen Alien’dan beklentiler büyüktü. İlk çıktığı zamanlarda oldukça ilgi gören Alien’ın biraz gözden düştüğünü söyleyebilirim.

Thierry Mugler’in internet sitesinde Alien odunsu çiçeksi olarak sınıflandırılmış. Tanıtımı şu cümlelerle yapılmış: “Bir Güneş Tanrıçasını bünyesinde barındıran, ışıltılı ve şehvetli Alien, tılsımlı kokusu sayesinde huzur ve büyü yayar. Alien, her kadının ışığını ve yaratıcı gücünü ortaya çıkarabilen bir tılsımdır. Onu kullanan kadınları olağanüstü bir hale ile aydınlatır. Alien parfümünün zengin ve şehvetli notaları kadınsı gücü yansıtır: odunsu ve amber notalarıyla bağlantılı güçlü bir yasemin çiçek kokusu.”

Alien’ın açılışı keskin ve yoğun çiçeklerle gerçekleşiyor. Sabunlu ve kadınsı yasemine gerilerde bir parça meyvemsi aroma eşlik ediyor. Orta kısımda sabunlu yasemin devam ederken yanına yapay odunsuluk ekleniyor. Açıklanan notalarında kaşmir ağacından bahsediliyor. Parfümün en itici tarafının orta kısım olduğunu düşünüyorum. Sonlarda kadifemsi amber ve çiçeklerle nokta konuluyor.

Alien, agresif, yoğun, sağlam ve kadınsı bir arkadaşa benziyor. Yasemin baş rolde denebilir. Onun sabunlu, yapay, burun tırmalayan süper kadınsı halleri, benim için fazlasıyla yorucuydu. Kullanmakta zorlandım ve konforlu davrandığını söylemem mümkün değil. Herkesin sevebileceği güvenli bir eser değil. Uzaylıya benzeyen çirkin şişesine istinaden ona uzaydan gelen yasemin ismini vermeliyiz belki de ya da fütüristik amber…

İddialı ve hırslı Alien, baş ağrısı yapmaya aday kokusuyla denemeden almanın riskli olduğu parfümlerden. Performansı çok iyi. Hem kalıcılığı hem de etrafa yayılımı hiç fena değil. Tam bir kış parfümü izlenimi veriyor. Ilık havalarda bıktırıcı olabilir. Kokusunu Dominique Ropion ve Laurent Bruyere birlikte tasarlamış.

Koku Güzelliği:10/5

Prada – Infusion d’Iris (2015)

Prada’nın 2007 yılında çıkan kadın parfümü Infusion d’Iris, ilk çıktığı dönemde parlamış, sonrasında yıldızı sönmeye başlamıştı. Prada, 2015 yılında Infusion d’Iris’i reformüle edip tekrardan piyasaya sürdü.

2015 yılı çıkışlı Infusion d’Iris, Prada’nın internet sitesinde turunçgil çiçeksi olarak sınıflandırılmış. Resmi tanıtımında “Değerli ve bulunması zor Les Infusion De Iris, İtalyan mandalinası, tunus nerolisi, galbanum, orris, sedir ağacı, benzoin ve tütsü temel notalarının karışımıyla irisin şehvetli yorumudur” cümlesiyle lansmana çıkmış. Açıklanan notalarında en ilgi çekici öğe sakız ağacı teması denebilir.

Parfümün ilk saniyelerinde sabunsu ve damla sakızını andıran tozlu turunçgiller bizi karşılıyor. Açıklanan notalarında mandalina ve neroli var ki ilk saniyelerdeki ferah sayılamayacak turunçgillerin kaynağı muhtemelen bu notalar. Orta kısımda sabunsuluk devam ederken bu sefer tozlu iris çiçeği partiye katılıyor. Geri planda yüksek ihtimalle vetiver bulunuyor ama açıklanan notalarında yer verilmemiş. Sonlarda odunsu yapıyla kapanış yapılıyor.

Infusion d’Iris, basit, sakin, yumuşak ve barışçıl bir parfüm. Derin değil, karmaşık davranmıyor, rahatsız etmiyor. Fazlasıyla durgun, iddiasız, uysal ve hatta huzurlu denebilir. Onun hareketsiz ve pasif kokusu bir süre sonra konforlu hale de gelebilir uyuşuk da hissettirebilir. Bu anlamda düz çizgide devam eden sabunsu-çiçeksi kadın parfümü arıyorsanız şık ve kaliteli seçim olacaktır.

Kimi kullanıcıların yeni yıkanmış kıyafet kokusuna benzettiği Infusion d’Iris, temizlik hissi veren genel yapısıyla beyaz gömlek üzerine sıkılabilecek en hoş eserlerden birisi.

Eau de Parfum olmasına rağmen performansı kötü ne yazık ki. Kalıcılığı idare etse de etrafa yayılımı zayıf. Ilık ilkbahar günlerine daha çok yakışacağını sanıyorum. Kokusunu Daniela Andrier tasarlamış.

Koku Güzelliği:10/7

Tiziana Terenzi – Casanova (2014)

İtalyan aile niş parfüm evi Tiziana Terenzi’nin büyümesi hız kesmeden devam ediyor. 2021 yılı ortası itibariyle seksenden fazla parfüme sahip olan Terenzi, 2014 yılında ilhamını Venedik ve Kazanova’dan alan kokusu Casanova’yı piyasaya sürdü.

Venedik’in romantik sokaklarının anlatıldığı resmi tanıtımına bakarak Casanova’nın aşktan esinlendiğini bile düşünebiliriz. Parfümün ilk saniyeleri çiçeksi pudralı yapıyla gerçekleşiyor. Oldukça tatlı pudramsı koku, kadınsı ve temiz denebilir. Orta bölümde pudralı kısım devam ederken çiçeklerin yerini bir parça baharat ve deri alıyor. Sonlarda pudralı taraf geride kalıyor. Alt notalarda amber, odunsular ve miskin hakimiyetinden bahsedebiliriz.

Casanova, ilk anlardan itibaren fazlaca baskın ve oldukça şekerli pudralı çiçeklerin başat rol oynadığı sabunsu oryantale benziyor. Parfümün genelinde baharatlar baskın olmasa da orta bölümde pudranın etkisini kırması açısından olumlu denebilir. Geri planda hissedilen şekerli deri kadınsı hissiyatı azaltmıyor.

Casanova ismi, çapkın bir erkeği çağrıştırıyor ve iddialı adına binaen karşımıza cazibeli erkek parfümü çıkacağı algısı yaratıyor. Oysa daha ilk saniyelerde erkeksi tavırla ilgisi olmadığını anlıyoruz. Casanova, uniseks olarak konumlandırılmasına rağmen şaşırtıcı derecede kadınsı davranıyor. Parfüme kadınsılığı tabii ki temiz sabunsu yapı sağlıyor. Pudranın yanında beliren çiçeklerin de erkeksi olduğunu söyleyemem. Vanilyayı andıran son bölümün, parfümün en sevdiğim yeri olduğunu düşünüyorum.

Pudralı parfümlere hiç alışamıyorum ve Casanova’yı da pek severek kullanmadım. Rahatsız edici derecede baskın sabunsuluk ve şekerli çiçeklerin oldukça yüksek kaliteli verildiğini anlıyoruz. Evet, yapaylık hissedilmiyor fakat kokusal anlamda herkesin sevemeyeceği feminen hissiyat orta yaşlı kadınlarda iyi durabilir.

Onun sanatsallık ve uç yaratıcılık barındırdığını söyleyemeyiz. Niş parfüm sıra dışılığını size yansıtmıyor. Büyük potansiyeli bulunmuyor. Sadece temiz ve pürüzsüz kokuyor.

Extrait formunda ve performansı fena değil. Hem kalıcılığı hem de etrafa yayılımı iyi. Sonbahar-kış dönemine uyum sağlayacaktır. Kokusunu Paolo Terenzi tasarlamış.

Koku Güzelliği:10/6

DKNY – Be Delicious (2004)

Donna Karan’ın 2004 yılında piyasaya sürdüğü kadın parfümü Be Delicious, 2000’li yıllarda oldukça sevildi fakat 2010’lu yıllardan itibaren popülaritesi ciddi anlamda düşmeye başladı. Kimi parfüm severlere göre üretimi bitirildiği iddia edilen Be Delicious’un elmayı andıran harika şişesi belki de kokusunun önüne geçti çoğu zaman.

Meyveli çiçeksi tarafa yakın duran Be Delicious’un tahmin edileceği üzere açıklanan notalarında elma bulunuyor. Üst notalarında salatalığa yer verildiği belirtilse de ilk saniyelerde ne salatalık ne de elma kokusu algılayabiliyorum. Bir parça turunçgiller ve beyaz çiçeklerle açılış yapılıyor. Ferah ve tanıdık kokan başlangıçtan sonra çiçeksi yöne ağırlık veriliyor. Sabunsu sayılabilecek sucul beyaz çiçekler kapanışa kadar devam ediyor. Sonlarda büyük değişim yaşanmıyor.

Kullanım döneminde baskın şekilde elmaya rastlamadım fakat yapay-ozonik beyaz çiçeklerin önde olduğunu gördüm. Zambak, manolya ve hatta vasat gül, parfümün çiçeksi yönünü oluşturuyor. Ferah sabunsuluk, çoğu çiçeksi kadın parfümünde rastlanılan ucuz deodorant temasına yaklaşmasını sağlıyor. Üzülerek söyleyebilirim ki oldukça sıradan ve sıkıcı anaç çiçeksilik, kısa süre içinde parfümden soğumama sebep oluyor.

Yaratıcılık ve farklılık anlamında hiçbir ipucuna rastlayamadığımız Be Delicious, herkese hitap edebilecek şekilde ticari kokmaya çalışıyor. Onlarca örneği varken neden Be Delicious’un tercih edilmesi gerektiğini eminim Donna Karan bize açıklar.

Eau de Parfum formunda. Kalıcılığı ve etrafa yayılımı idare eder. Ilık ilkbahar günlerine yakışacağını sanıyorum. Kokusunu Maurice Roucel tasarlamış.

Koku Güzelliği:10/5

Bulgari - Omnia Crystalline (2005)

Bulgari’nin 2003 yılında piyasaya sürdüğü Omnia isimli kadın parfümü büyük hit olamasa da yüksek satış rakamlarına ulaştı ve kadınların sevdiği eserlerden oldu. İlk Omnia’nın ardından tabii ki devam kokuları gelmeye başladı. Omnia’dan iki yıl sonra Omnia Crystalline hayatımıza girdi.

Omnia Crystalline, Bulgari’nin internet sitesinde çiçeksi-odunsu olarak sınıflandırılmış. Üç ilginç nota açıklanmış: Nashi, lotus çiçeği ve balsa ağacı. Kısa tanıtımı şu cümlelerle yapılmış: “Kristalin ışıltılı berraklığı ve saflığından ilham alınarak yaratılan Omnia Crystalline, lotus çiçeklerinin şeffaflığını, nashinin meyveli tazeliğini ve balsa ağacının kremsiliğini yansıtan ışıltılı bir Eau de Toilette’dir.”

Omnia Crystalline’in ilk saniyelerinde tatlı meyvemsilik kendisini gösteriyor. Burada leziz meyvemsilikten ziyade soğuk armut ve azıcık da beyaz çiçekleri algılıyoruz. Orta bölüme geçildiğinde beyaz çiçekler artık tamamen yönetimi ele geçiriyor. Serin-soğuk ve fazlaca feminen çığlıklar atmayan beyaz çiçekler neredeyse saydam ve sucul denebilir. Kapanışta benzer çiçeksilik devam ederken ıslak odunsu yapı gözden kaçmıyor.

Omnia Crystalline, geneline bakıldığında sucul-ıslak ve sakin-barışçıl beyaz çiçeklerin ortalama kombinasyonuna benziyor. Deniz-okyanus etkisi yok ve tuzlu koktuğu söylenemez. Yağmur sonrasının nemli toprağın ve beyaz çiçek bahçesinin karışımı, lüks sayılamayacak fakat kötü de hissettirmeyen hoş, basit, şık ama yaratıcı ve kışkırtıcı da olmayan yapıyla karşı karşıyayız.

Omnia Crystalline’i özetleyen kelime basitlik denebilir. Neredeyse minimal kompozisyon, derinlik ve karmaşa vaat etmiyor. Stabil devam eden sabunsu ve neredeyse deodorantımsı ana tema kimi zaman koklamaktan zevk almanız sağlarken, uzun süreli kullanımlarda duş jeli efektine dönüşme riskini de içinde barındırıyor. Kalite anlamında Bulgari standartlarına yakın dursa da üst düzey olmadığını da hatırlatıyor.

Eğer ilkbahar çiçeklerini seviyorsanız ve yaz mevsimi için sakız efekti veren meyveli parfümlerden bıktıysanız, Omnia Crystalline size farklı kapı açabilir. Yine de tekdüze duruluğu ve tazeliği bir süre sonra sıkıcı hale gelir mi emin değilim. Onun sınırlı kapasitesi parfüm canavarlarını tatmin etmeyebilir.

Kullandığım Eau de Toilette versiyonuydu. Sonradan Eau de Parfum formu da çıkmış. Kalıcılığı idare etse de etrafa yayılımı zayıf. Günlük kullanıma uyabilecek sade tavrıyla her yerde giyilebilir. Kokusunu sektörün popüler burnu Alberto Morillas tasarlamış.

Koku Güzelliği:10/6.5

Cerruti – 1881 Men (1990)

“Ferah, ikonik, zamansız… Özgürlüğü, saf erkeksi zarafetle birleştiren ikonik bir koku. Otantik, bol güneş alan ve tazelikle ışıl ışıl parlayan bir parfüm.”

Cerruti’nin sevilen erkek parfümlerinden 1881 Men’in resmi tanıtımı yukarıdaki cümlelerle yapılmış. Parfümler dünyasında pek öne çıkamamış eserlerden 1881 Men, ilginç şekilde 1970’li yılların koku formunu bize sunuyor. 1990 yılında piyasaya sürülen 1881 Men, ileriye doğru bir hamle değil de eski koku alışkanlıklarına gönderme olarak düşünülebilir.

Cerruti’nin internet sitesinde aromatik odunsu fujer olarak sınıflandırılmış 1881 Men. İçeriğinde üç ana nota öne çıkarılmış: selvi, lavanta ve paçuli. Parfümün ilk saniyeleri nostaljik turunçgiller ve aromatik Akdeniz otlarıyla gerçekleşiyor. Açılışta tozlu bergamot ve biberiye-kekik-lavanta üçlüsü kendisini hissettiriyor. Tatlılık bulunmayan ilk saniyeler erkeksi ve çok şık. İlerleyen saatlerde bergamot geriye çekilirken aromatik otlara serin baharatlar ekleniyor. Lavanta ve yeşil tema orta bölümde fazlaca yer kaplıyor. Sonlarda sabunsu lavanta yoluna devam ederken biraz paçuli ve meşe yosunu kapanışa imza atıyor.

1881 Men, gerçekten de aromatik fujer tarafına yakın duruyor. Erkeksi, kaliteli, eskileri hatırlatan, tatlılık barındırmayan bir arkadaş. Yeni nesil şekerli parfümlerle en ufak bağlantısı yok. O tamamen 1970-1980’li yılların erkeklerine ve kırk yaş üstü beyefendilere hitap ediyor.

Eğer Paco Rabanne Pour Homme, Boucheron Pour Homme, Azzaro Pour Homme, Aramis Classic, Eau Sauvage gibi şöhretli klasikleri seviyorsanız, iyi bir seçenek daha bulduğunuzun müjdesini verebilirim. 2020’li yıllarda artık bu tür erkek parfümleri pek karşımıza çıkmıyor. Bu anlamda 1881 Men bana geçmişi, babamın parfümlerini, halamın evindeki eski kokan kolonyaları hatırlattı.

Bu tür aromatik fujerlerden ziyade turunçgilli şiprelere daha çok ilgim olduğunu düşünüyorum. Özellikle taze ve yeşil aromatik otsu parfüm arayanlar 1881 Men’e şans verebilir. Tabii biraz da sabunsu erkeksiliği sevmeniz gerekiyor. Yine de severek kokluyorum onu her seferinde. Denemeden almanın iyi fikir olmadığını söylemem gerekiyor. Herkesin sevebileceği güvenli kokan parfümlerden değil.

Eau de Toilette formundaki 1881 Men’in kalıcılığı idare etse de etrafa yayılımı ilk saniyeler dışında zayıf kalıyor. Ilık ilkbahar, serin yaz akşamları için harika seçim olabilir. Hem günlük kullanıma hem de takım elbise gibi resmi kullanıma uyacaktır. Kokusunu Martin Gras tasarlamış.

Koku Güzelliği:10/7.5

Rochas Femme (1948)

Marcel Rochas tarafından 1925 yılında kurulan Rochas modaevi, lüks tasarım ürünleri, aksesuar ve parfüm alanında dünya çapında bilinen marka haline geldi. Rochas markasının oluşturulmasında Bay Marcel’in eşi Helena’nın da katkısı olduğu söylenegelir. Aralarındaki aşkın, bir markanın romantik doğuşuna eşlik ettiğini anlıyoruz.

Öyle ki Rochas’ın 1948 yılı çıkışlı kadın parfümü Femme’nin, Marcel Rochas’ın eşi Helene için tasarlandığı bizzat markanın internet sitesinde yazıyor. Parfümler dünyasının önemli klasik kadın parfümlerinden Rochas Femme, baharatlı-meyveli-şipre tarzına yakın bulunmuş. Parfümün tanıtımında üç öğe öne çıkarılmış: şeftali, gül ve paçuli.

Rochas Femme’nin ilk saniyeleri hafiften hayvansı misk ve sabunsu buruk-eski meyvelerle gerçekleşiyor. Tozlu şeftali ve sabunsu eriğe orta kısımda yine nostaljik gül ve baharatlar ekleniyor. Bu andan itibaren kokusal anlamda meyveli şipre etkileri görülmeye başlıyor. Sonlarda benzer tema devam ediyor. Biraz meyvemsilik, meşe yosunu ve paçuliyle kapanış yapılıyor.

Rochas Femme, ilk olarak 1948 yılında tasarlandı. Bu da demek oluyor ki, onun koku tarzı 1940 hatta 1930’ları yansıtıyor. Bu anlamda oldukça nostaljik koktuğunu söyleyebilirim. Günümüzün parfümlerine hiç benzemiyor. 20. yüzyılın başlarından modern dünyaya düşmüş, şaşkın bir zaman yolcusuna benziyor. Buruk ve sabunsu şeftali ve erik, ilginç şekilde baştan sona kadar etkisini hissettiriyor. Sabunsuluğun hissedilir oranda fazla bulunması, onu kadınsı tarafa iyice yaklaştırıyor.

Onun meyvemsiliği asla ferah ya da çocuksu değil aksine gayet olgun ve hatta orta yaşlı. Rochas Femme’nin bu haliyle orta-üst yaş grubu kadınlara yakışacağını söylemek anlamsız olmaz. O, genç kız parfümü değil. Modern kokmuyor, 2000’li yılların parfüm trendlerine uymuyor. Kimi kullanıcıların Femme’yi, ünlü klasik Mitsouko’ya benzettiğini görüyorum. İki parfümün de benzer sabunsu şeftali kokusuna odaklandığı görülüyor. Mitsouko, daha canlı, parlak, meyvemsi iken Femme daha sabunsu, sıcak, kadınsı ve daha opak olarak değerlendirilebilir. İkisi arasında seçim yapacak olsam Mitsouko ilk tercihim olurdu.

İlk Rochas Femme’yi efsanevi parfümör Edmond Roudnitska tasarlamış. Tabii aradan geçen uzun yılların ardından reformülasyonlar geçirdiğini ve kokusunun bir parça değiştiğini öngörmek zor değil. Kalıcılığı iyi ama etrafa yayılımı güçlü değil. Böylesine klasikten daha güçlü karakter beklerdim. Sonbahar-kış kullanımına yakın duruyor.

Koku Güzelliği:10/6.5

Gucci – Bloom (2017)

Gucci’nin yaratım direktörü Alessandro Michele’in vizyonuyla geliştirilen ilk parfüm olması vesilesiyle önem arz ediyor Bloom. Gucci’ye göre Bloom, doğal, etkileyici ve bireysel şekilde gelişen kadınların özgünlüğünü, canlılığını ve çeşitliliğini kutlamak için tasarlanmış bir kokuymuş. Çiçeklerle dolu bahçenin zengin kokusunu yakalamak isteyen Bloom’un sümbülteber ve yasemini, Güney Hindistan’da keşfedilen eşsiz bir çiçek olan ve kullanıcıyı hayali bahçeye taşıyan koku formu yaratmak için parfümeride ilk kez kullanılan Rangoon Creeper ile birleştirdiğinden bahsediliyor.

Parfümün tasarımcısı Alberto Morillas, Bloom için şunları söylemiş: “Bu parfümü yaratmaya başlarken zihnimizde hayali bir bahçe vardı. Cennet gibi bir bahçe. Önce Hindistan’dan yasemin, sümbülteber ve misk ile başladım. Daha sonra da Bloom’un kokusuna derinlik kazandıran Birmanya Sarmaşığı’nı ekledim.”

Bloom’un ilk saniyeleri kremsi beyaz çiçeklerle gerçekleşiyor. Tatlı gardenya ve sümbülteber benzeri üst notalardan sonra orta kısımda kuru beyaz çiçeklere rastlıyoruz. Sabunsu tozlu yaseminin kendisini hissettirdiği orta bölüm, kadınsılığı daha da arttırıyor. Kapanışta büyük değişim yok. Kremsi beyaz çiçekler ve miskin varlığını duyumsuyoruz.

Bloom, kadın parfümlerinde örneğine sıkça rastladığımız sabunsu kuru beyaz çiçek kokusuna benziyor. Baştan sona kadar hiç değişmeyen Bloom’un gayet feminen karaktere sahip olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Koku formu olarak bilindik ve sıkça tekrarlanan yasemin-gardenya-sümbülteber merkezli eserlere fazlasıyla benziyor. Bu anlamda yaratıcı veya sıradışı olduğunu söylemek mümkün değil. Yine de çokça tercih edilen kadınsı tozlu beyaz çiçek formatı, büyük kitlelere hitap edecek düzlemde tasarlanmış.

Bloom’un iyi taraflarından birisi de kalitesinin hiç fena olmaması. Ana akım markalardaki bazı bıktırıcı şekerli yapı veya fazlaca iç bayan çiçeksilik, Bloom’da gayet kontrollü ve ustaca verilmiş. Tabii burada parfümün tasarımcısının büyük üstadlardan Alberto Morillas olması önemli rol oynuyor. Genellikle popüler markalara popüler kokusal eserler veren Alberto Morillas, Bloom’da iyi iş çıkarmış.

Gucci’nin büyük marka değerinin bize empoze ettiği durum, iyi parfümler yaratmaktır. 2000’li yıllardaki harika Gucci parfümlerinin çoğunun üretimini acımasızca bitiren ve 2010’lu yıllarda Gucci by Gucci serileri gibi vasat ötesi kokular çıkararak hayal kırıklığı yaratan Gucci’nin artık silkelenip, kendisine gelmesinin vakti çoktan geçiyor. Bamboo ve Bloom’u bu yönde atılmış olumlu adımlar olarak görüyorum.

Eau de Parfum formundaki denediğim Bloom’un performansı hiç fena değil. Kalıcılığı ve direnci gayet başarılı. Ilık ilkbahar-sonbahar dönemi parfümü olarak düşünülebilir. Yaz sıcaklarında bir parça fazla gelebilir.

Koku Güzelliği:10/6.5

Issey Miyake – L’Eau d’Issey Pure (2016)

Issey Miyake’nin sevilen kadın parfümü L’Eau d’Issey, 1992 yılında raflardaki yerini almıştı. Aradan geçen uzun yıllar popülerliğini biraz azaltsa da hala kadınların değer verdiği eserlerden birisi denebilir. Doğal olarak da Issey Miyake bu başarılı parfümün devam kokularını çıkarttı.

2016 yılındaysa Issey Miyake’nin kendi deyimiyle L’Eau d’Issey hikayesinin ikinci bölümü açıldı. L’Eau d’Issey Pure’ün resmi tanıtımında 1992 yılı çıkışlı ablasına yeni soluk getirdiğinden bahsediliyor. Ayrıca Pure isimli parfümün, klasik L’Eau d’Issey’den ilham aldığı belirtilmiş. L’Eau d’Issey Pure’de, özel IFF molekülü olan maritimanın verdiği serin, berrak suları çağrıştıran etki vurgulanmış. Ayrıca içeriğindeki ambergrisin mineral ve hayvansı hissettirdiğinden dem vurulmuş.

L’Eau d’Issey Pure’ün açılışı serin ve hafiften tuzlu sayılabilecek çiçeklerle gerçekleşiyor. Sabunsu beyaz nemli çiçekleri anımsatan ilk saniyeler duru ve temiz gerçekleşiyor. Orta kısımda çiçeklerin payı artarken, su-tuz-deniz temasının gerilerde kaldığını görüyoruz. Orta bölümde sabunsu, kuru beyaz çiçeklerin daha da öne çıktığına şahit oluyoruz. Yasemin ve zambak ikilisinin domine ettiği acımsı, buruk ve şekerli olmayan sabunsu beyaz çiçekler Pure’ün merkezini oluşturuyor. Sonlarda ana hat değişmiyor. Açıklanan alt notalarındaki kaşmir ağacı, kapanışta odunsu efekt veriyor.

L’Eau d’Issey Pure, Issey Miyake’nin klasik tarzının tipik örneği. Basit, pürüzsüz, kaliteli ve saf sucul-çiçeksi parfümleriyle öne çıkan Issey Miyake, Pure’de bu geleneğini sürdürüyor. L’Eau d’Issey’in erkek versiyonu da ferah, sucul, çiçeksi-otsuydu. Benzer isimli Pure, sabunsu, kadınsı beyaz çiçekleri merkeze alıyor.

Hemen hemen hiç değişmeyen buruk, inatçı ve dolgun yasemin-zambak ikilisinin yanına eklenen bir parça su-tuz-ambergris temasıyla oluşan Pure çoğu yorumcunun bahsettiği gibi ferah yaz parfümü gibi davranmıyor. Sucul tarafı sınırlı olan Pure, serin ilkbahar-sonbahar dönemine yakışacağını ilan ediyor.

Temiz, kaliteli, feminen ve sağlam duran bir parfüm Pure. Kalıcılığı gayet iyi, etrafa yayılımı idare eder. Çok yaratıcı olmasa da, aklınızı başınızdan almayacaksa da, birçok benzer kadın parfümünü hatta deodorantı hatırlatsa da bu tür baskın çiçeksi parfümlere ilgisi olan hanımefendilerin imza kokusu olabilir.

Eau de Parfum formundaki L’Eau d’Issey Pure’ü sektörün tanınmış ismi Dominique Ropion tasarlamış.

Koku Güzelliği: 10/6.5

Perris Monte Carlo – Jasmin de Pays (2019)

Perris Monte Carlo’nun Grasse serisi yeni parfümlerle büyümeye devam ediyor. 2019 yılında Rose de Mai ve Jasmin de Pays ile başlayan Grasse serüveni, 2020 yılında Mimosa Tanneron ve Lavande Romaine ile iki yeni üye kazandı. Perris’in Grasse serisi parfümlerini Jean-Claude Ellena’nın tasarladığını biliyoruz.

Bu aralar kullandığım Jasmin de Pays’in tanıtımında dört nota öne çıkarılmış: Yasemin özütü, karanfil, kadife çiçeği ve misk. Parfümün tasarımcısı Ellena’nın şu cümlelerine yer verilmiş: “Yasemine olan bağlılığım Grasse’deki çocukluğuma dayanıyor.  Çocukken şafak vakti yasemin çiçeklerini ve beyaz porselen çiçeklerini toplardım, onların kokuları yeşil, şeffaf ve sarhoş ediciydi. Öğleye kadar, beyaz yaprakların sonuncusu sıcak bir portakal çiçeği kokusu yayardı. Geceleyin, artık sararmış olan unutulmuş çiçekler, mutlu, derin bir hayvansal koku yayıyordu. Bu doğa eserine hayran olmak, parfümü farklı bir şekilde hayal etmek, onun öğeleriyle oynamak, etkilerini değiştirmek, onu eşsiz ve sonsuza kadar yasemin haline getirmek ilham kaynağımdı.”

Jasmin de Pays’in açılışı kuru ve çiçeksi tonlarda gerçekleşiyor. Beyaz sabunsu çiçeklerin ilk saniyelerdeki etkisi bariz. Açılışta tabii ki buruk, acımsı, saf ve gerçekçi yaseminin etkisi büyük denebilir. İlerleyen saatlerde sabunsu tonlar daha da artıyor. Yasemin iyice yerleşiyor parfüme. Kuru, tozlu ve indolik yasemin çiçeksi, feminen ve yüksek kaliteli. Son bölümde yine büyük değişim yok. Yasemine eşlik eden miskle kapanış gerçekleşiyor.

İsminden de anlaşılacağı üzere tam bir yasemin çiçeği merkezli parfümle karşı karşıyayız. Beyaz, sabunsu yasemin baştan sona kadar etkili. Genel olarak düz çizgide ilerlediği söylenebilir Jasmin de Pays’ın. Pek değişim yaşanmıyor ve sürpriz yapmıyor. Ellena minimalizmiyle bir kez daha karşılaşıyoruz.

Yüksek kaliteli yasemin temalı parfüm arıyorsanız iyi bir seçenek olarak kenarda durmasında fayda var Jasmin de Pays’ın. Burada sorun ne yazık ki benimle ilgili çünkü parfümlerde bu kadar beyaz, sabunsu çiçekleri ve kuru yasemini kendime yakın bulamıyorum. Benim için alıp, kullanacağım bir eser olmasa da bu tarzın sevenlerini memnun edeceğe benziyor.

Kimi parfüm platformlarında uniseks olarak sunulsa da kadın kullanımına yakın duruyor. Eau de Parfum formunda. Kalıcılığı iyi, etrafa yayılımı fena değil. Hoş bir ilkbahar-sonbahar kokusu olarak size hizmet edebilir.

Kokusunu Jean-Claude Ellena tasarlamış. Günlük kullanıma, her türlü kıyafete uyabileceğini düşünüyorum.

Koku Güzelliği:10/6.5

Christian Dior – Miss Dior Blooming Bouquet (2014)

“1947 yılında Miss Dior parfümü, Couture kokusu olarak Christian Dior’un New Look tarzının devrimci siluetini somutlaştırdı ve ilham verici kumaş kıvrımlarının duygusallığını kokuyla uyandırmak için doğdu. O zamandan beri Dior, moda ve kokusal devrimleri biliyor, Miss Dior hepsine eşlik ediyor. Şevkini ve Couture ruhunu kaybetmeden tam hızla ilerliyor.

Miss Dior Blooming Bouquet, Kalabriya bergamotunun tazeliği ile aydınlatılan ve beyaz misklerin hassas etkileşimiyle süslenmiş narin şakayık ve gül buketi temasına sahiptir. Bu çiçek buketi Christian Dior’un efsanevi çiçek tutkusuna saygı duyar.”

Christian Dior’un ünlü klasiği Miss Dior’un uzun yıllar sonra hala devam parfümleri çıkarması gerçekten ilginç. Miss Dior öylesine sevilen bir kadın parfümü ki, elli yıldan fazla zaman geçmesine rağmen, isminin değerinden bir şey kaybetmiyor. 2014 yılında Miss Dior’un devam parfümü olarak Blooming Bouquet piyasaya sürüldü. Yukarıdaki tanıtım cümlelerine sahip Blooming Bouquet’te dört koku notası öne çıkarılmış: Bergamot, gül, şakayık ve beyaz misk.

Blooming Bouquet’in açılışı ekşi turunçgillerle gerçekleşiyor. Açıklanan notalarındaki bergamot hissediliyor. Kısa süre sonra çiçeklerin hakimiyeti artıyor. Kadınsı beyaz çiçekleri anımsatan orta kısmında şakayık önemli yer tutuyor. Gül, tatlı ve hatta ekşi meyvemsi verilmiş. Hatta azıcık da yasemin olabilir orta notalarında. Sonlarda yapaylık emareleri gösteren çiçeklere misk ekleniyor. Blooming Bouquet’in özeti böyle denebilir.

Karşımızda yüzlerce örneği olan meyveli-çiçeksi parfüm teması bulunuyor. Kadınsı çiçekler ve tatlı, lezzetli, ekşi meyvelerin karışımıyla standart, sabunsu, vasata yakın ve yaratıcı olmayan bir koku formu bizi karşılıyor. Genç hanımefendilerin sevebileceği, canlı, tamamen kadınsı ve sıradan tarzıyla, basit bir ilkbahar parfümüne benziyor. Bu kokunun o kadar çok benzeri var ki, kimi kadın deodorantlarında bile o hissi almanız mümkün.

Christian Dior parfümevi, çoğunluğa hitap edebilecek bu parfümüyle yaratıcı ve benzersiz olmak gibi kaygılar taşımamış. Rakiplerine gönderme yaptığı bu basit koku formuyla ve Dior etiketiyle başarılı olacağını düşünmüş olabilir. Kokusu kötü değil ama almaya değecek kadar ilginç de değil.

Birçok kadın parfümünün aksine Eau de Toilette konsantrasyonunda. Performans anlamında başarısız diyebilirim. Hem kalıcılığı hem de etrafa yayılımı az. Günlük kullanıma uyabilecek, her ortamda kullanılabilecek yapısıyla, çiçek buketi gibi kokmak isteyen kadınlar deneyebilir.

Kokusunu Francois Demachy tasarlamış.

Koku Güzelliği:10/6

Acca Kappa – White Moss/Muschio Bianco (1997)

İster ana akım ister niş markalar olsun, her parfüm üreticisinin en az bir tane popüler parfümü oluyor. Markalar, bazı parfümlerine fazlasıyla anlam yükleyebilir ya da önem verebilir. Pazarlama anlamında öne çıkarılan parfümler, genellikle eski tarihli ya da ilk parfümdür. Acca Kappa niş parfümevi de imza parfümü olarak White Moss’u vurguluyor. Diğer ismi Muschio Bianco olan White Moss, Acca Kappa’nın internet sitesinde “Değerli lavanta ve ardıç esansiyel yağları kullanılarak özenle hazırlanmıştır. White Moss, vücudu İtalyan baharının kokusu ve tazeliğiyle çevreler. Tatlı, şehvetli notaların uyumlu karışımı; hafif odunsular, amber ve misk. Hassas ve rafine doğal malzemelerle oluşturulmuştur. Erkekler ve kadınlar içindir. Acca Kappa’nın çağdaş klasiğidir.” cümleleriyle tanıtılmış.

White Moss’un açılışı sabunsu bergamotla gerçekleşiyor. Buradaki sabunsuluğun aldehitlerden geldiğini söyleyebiliriz. Başka bir ferah eleman olarak neroli de kullanılmış sanki. Üst notaları, pürüzsüz, saf, yüksek kaliteli ve durağan denebilir. Orta kısımda sabunsuluk devam ediyor. Burada misk devreye giriyor. Geri planda ardıç meyvesi var sanki fakat sabunsu misk öyle büyük yer kaplıyor ki ne lavanta ne de ardıç, yönetimi ele alamıyor. Kapanışta büyük değişim yok. Aromatik, sabunsu misk alt notaları domine ediyor.

White Moss ismini görünce yosun ya da meşe yosunu merkezli parfümle karşılaşacağımı düşünüp, meraklanmıştım. Kullanım döneminde yosuna pek rastlamadım. Belki de parfümün ismi White Musk olmalıymış. Çünkü White Moss, ağırlıklı olarak turunçgilli, sabunsu miskten oluşuyor. Genel yapıda büyük değişim yaşanmıyor. Düz çizgide ilerliyor. Derinliğe sahip olmadığı söylenebilir. Temiz ve basit kokuyor. Hiçbir zaman dinamik ve canlı değil.

White Moss için sanırım anahtar kelimeler temizlik ve huzur. Eğer ferah, sakin, zarif ve temiz kokan parfüm arıyorsanız çok iyi seçeneklerden birisi. Niş markaya yakışır derecede yüksek kaliteli, uyumsuzluk veya yapaylık barındırmıyor. Yumuşacık davranıyor. Kimi yorumcuların dediği gibi yeni yıkanmış nevresim veya bolca yumuşatıcı kullanarak yıkanmış beyaz tişörtler gibi kokuyor. Çoğu zaman huzur veriyor.

Kokusal olarak Azzaro – Chrome, Prada Amber Pour Homme ve Helmut Lang Eau de Cologne gibi parfümlerin tarafına yakın duruyor. Tıpkı ismi gibi bembeyaz kokuyor.

Kullandığım Eau de Cologne versiyonuydu ve tabii ki etrafa yayılımı zayıftı. Kalıcılığı EDC’ye göre fena değil. Bir de Eau de Parfum versiyonu varmış. Kadın-erkek herkes kullanabilir, cinsiyetsiz bir parfümü andırıyor. İlkbahar-yaz dönemi için uygun olacaktır. Beyaz ipek gömlek ve beyaz keten şort giyip bu parfümü kullanmak, size ayrı bir keyif verecektir.

Koku Güzelliği:10/6.5

Pino Silvestre (1955)

“Pino Silvestre, parfümeri dünyasında simgedir. Parfümeri sektöründe devrim yaratan markadır ve 1950’lerde trend belirleyici olmuştur. İkonik imajı ve doğanın gerçek özünü eşsiz şekilde ifade eden, dünyaca ünlü tarihi İtalyan markasıdır.

Pino Silvestre’nin kokusu, Venedikli Vidal ailesi tarafından 60 yıldan uzun süredir üretilmektedir. Vidal ailesi, Pino Silvestre’nin formülasyonunda kullanılan değerli esansiyel yağlar için sürekli araştırma yapmaya kararlıdır. Bu gelenek, hem yeni hem de uzun süredir Pino Silvestre’yi kullanan tüketiciler için garantidir.

Erkeksilik, tazelik ve doğa, Pino Silvestre’nin karakterini oluşturur. 60 yılı aşkın süredir, bu parfüm erkeksilik kulvarında gerçek belirleyici olarak kabul edilen kokusuyla ünlüdür. 2015 yılında, Pino Silvestre, ürünün logosunu ve grafik tasarımını içeren güncelleme yapmıştır ancak markanın geleneksel doğası tam olarak korunmuştur.”

Yukarıdaki satırlar ünlü erkek parfümü Pino Silvestre’nin tanıtımına ait. Bu satırlar aslında birçok şeyi anlatmış. 1955 yılında piyasaya sürülen Pino Silvestre’nin üretimine hala devam etmesi müthiş bir olay ve koku bağımlısı erkeklerin muhakkak bileceği klasik Pino. Uzun zamandır merak ettiğim bir başka efsanevi parfümle daha tanıştım kısa süre önce. Pino Silvestre bakalım bünyemde nasıl etkilere yol açmış.

Parfümün açılışı aynı şişesinin rengi gibi yeşil temayla gerçekleşiyor. Üst notalarda bergamot ve lavanta onun nostaljik tarafını haykırıyor. Kaliteli başlangıcından sonra orta notalarda yeşil karakter devam ediyor. Orta bölümde biraz sabunsuluk ekleniyor. Ayrıca ardıç, kekik, fesleğen ve ada çayı partiye katılıyor. Lavanta geri plana geçse de hala oralarda duruyor. Orta kısımda yeşil odunsu tarafa yöneliyor. Kapanışa geçeyim. Sonlarda yeşil kokmaya devam ediyor. Sedir ağacı ve çam ağacının noktayı koyduğunu söyleyebilirim.

Adım adım gidelim bu klasiği anlama çabamıza. Pino Silvestre, öncelikle erkeksi yeşil kokuyor. Sonrasında bir alt katmanda, aromatik otsu, ardıç meyveli, çamsı, lavantamsı ve ağaçsı davranıyor. Günümüzün modern parfümlerine tabii ki benzemiyor. Nostaljik ve hüzünlü kokusu modası geçmiş değil, olgun denebilir. Tatlılık pek yok. Ciddi ve resmi olarak nitelenebilir genel duruşu.

Pino Silvestre, ultra maço hayvansı 1970-1980’li yılların gaddar maskülenlerine benzemiyor. Onun kalbinde İtalyan ruhu ve damarlarında Akdeniz kanı dolaşıyor. Limon hissi veren bergamot ve buruk-acımsı Akdeniz maki otlarıyla, beslendiği coğrafyaya selam duruyor. Diğer taraftan odunsu, çamsı, kozalağımsı, reçinemsi yapısıyla yeşil, yaprak dökmeyen ormanları hatırlatıyor. Hatta sabunsu tarafıyla da traş sonrası balsamları andırıyor. Son olarak da zaman zaman lavantalı banyo sabunlarını çağrıştırıyor.

Kaliteli kokan Pino’da verilen notalar tek tek algılanabiliyor ve yapaylığa prim vermiyor. Tene yakın kalan tavrıyla, cildinizi bol bol kokluyorsunuz ve kendisini ancak öyle size sunuyor. Kıyafetlerde, tende durduğu kadar derin durmuyor. Onun tam bir ten parfümü olduğu açık.

Sonuç olarak Pino Silvestre, uygun fiyatlı, kaliteli, erkeksi, yeşil ve geçmişi andıran yapısıyla, orta ve üst yaş gurubu erkeklere yakın duruyor. Kokusu muhteşem mi? Değil. Aradan geçen yılların ardından farklı seferler reformülasyon geçirdiğini varsayarsak, muhtemelen eski veya ilk sürümü çok daha iyiydi. Günümüzdeki hali biraz seyreltilmiş bergamot-çam kolonyalarını hatırlatıyorsa da o bir kült ve çam kozalağı şeklindeki şişesiyle saygıyı hak ediyor.

Kokusunu Lino Vidal’ın tasarladığını belirtelim. İlkbahar-sonbahar dönemlerine uyacağını düşünüyorum. EDT formunda. Ne yazık ki performansı zayıf. Etrafa yayılımı düşük. Kalıcılığı tende vasatı aşamıyor. Hem günlük kullanıma hem de takım elbisenin üzerine uyum sağlayacaktır.

Koku Güzelliği:10/6.5

Franck Boclet – Blue Moon (2019)

Modacı Franck Boclet’in 2016 yılından itibaren parfümler konusunda büyük atılım yaptığını görüyoruz. 2016 yılından 2019 yılına kadar yirmi beş civarında parfüm piyasaya sürdüğünü düşünürsek, markanın, kokular dünyasında iddialı olmaya çalıştığını söyleyebiliriz.

Franck Boclet’in 2019 yılı çıkışlı Rock & Riot Ivory çatısı altındaki parfümlerinin şimdiden beş üyeye ulaştığı anlaşılıyor. Bir süredir kullandığım Blue Moon’un, Franck Boclet ve karısı Solenne’in balayından ilham aldığı aktarılmış markanın internet sitesinde. Aromatik, meyveli, odunsu ve gurme notalarını barındırdığı vurgulanmış.

Blue Moon’un açılışı tozlu ve kuru yeşil temayla gerçekleşiyor. Açıklanan üst notalarında limon, bergamot, nane ve fesleğen var. Limon ve bergamottan ziyade fesleğen-nane ikilisine yakın gibi başlangıcı. Kimi zaman sabunsu tozlu incir yaprağı kokusunu anımsatan Blue Moon’un ilk saniyelerinin ferah olduğu söylenemez. Bir süre sonra orta kısma geçiliyor ve koku profili değişiyor. Orta bölümde oldukça tatlanan Blue Moon’a, kremsi, şekerli çiçekler hakim oluyor. Başlangıçtaki tozlu hissiyat veren sabunsuluk, ortalarda az da olsa algılanıyor. Orta notalarda oryantal çiçeksi yönünü gösteren Blue Moon, lezzetli, meyveli gül-şakayık tarafına yöneliyor. Bir parça da sıcak baharatlar geliyor arkadan. Karanfil olduğunu tahmin ettiğim baharat fazlaca öne çıkmıyor. Son bölüm, orta kısmın paralelinde ilerliyor. Şekerli, meyvemsi çiçeklere alt notalarda vanilya ekleniyor. Son bölüm parfümün en güzel yeri diyebilirim.

Blue Moon, anladığım kadarıyla modern, romantik, şekerli, lezzetli, pudralı/sabunsu, meyveli çiçek parfümü. Başlangıcındaki ilginç yeşil kuru yaprağımsı hissiyatı pek benimseyemedim. Gerçi Franck Boclet’in Rock & Riot serisinden denediğim üç parfümün de (Cocaine, Be My Wife ve Blue Moon) açılışlarını sevemedim. Boclet, muhtemelen bilinçli olarak üst notalarda garip ve sevmesi zor temaları yerleştiriyor. Orta kısımdan itibaren modern ve tanıdık koku profiline eviriliyor. Resmi olarak açıklanan orta notalarında yasemin ve inci çiçeği var. Bu iki notadan ziyade şakayık-gül ikilisine yakın duruyor orta notalarda. Yakın zamanda kullandığım Baldi’nin Ametista’sını andırıyor Blue Moon’un orta bölümü. Gerçi Ametista’da iris (süsen) çiçeği baskındı. Benzer koku profili burada da var gibi. Kapanışı yine Boclet parfümlerinde (özellikle Cocaine) rastladığım gibi çarpıcı, vurucu ve harika. Blue Moon’un sonlarındaki müthiş süsen benzeri çiçeksilik ve vanilya kokusal şölen sunuyor.

Blue Moon, iddialı bir kadın parfümüne benziyor. Kimi parfüm platformlarında uniseks olarak sunulsa da kadın kullanımına uygun denebilir. Orta ve alt kısmın feminen tarafa yakın durduğunu söylemek yanlış olmaz. Her ne kadar üzerime bol bol sıkıp, dolaşsam da erkeksi denemez Blue Moon. Gerçi Dior Homme hayranı olarak kadın-erkek fark etmez her türlü süsen temalı parfümü üzerimde mutlulukla taşıyabilirim. Blue Moon ise, sevmesi zor açılışı ve yapaylık sınırındaki orta kısmıyla hem herkese hitap etme hem de kalite anlamında iyi yerde durduğu izlenimi veremiyor.

Franck Boclet’in parfümlerinin niş kategorisine yakın olduklarını söyleyebiliriz. Gerek fiyatları gerekse Rock & Riot serisinin %40 Extrait gibi inanılmaz yüksek konsantrasyona sahip olması, anaakım markalardan ayrılmasını sağlıyor. Blue Moon’un Extrait formu, kalıcılık olarak büyük ayrıcalık sağlıyor fakat iyi bir parfüm demek yüksek kalıcılık-yayılım demek değil her zaman. Blue Moon, ilk kullanımlarda çarpıcı ve cazibeli gelse de ilerleyen günlerde geri plandaki özensizliği hissettiriyor. Ayrıca orta bölümden itibaren size sunduğu tatlılığın modern-popüler geleneğe ait olduğunu anlıyorum ama ayarı kaçmış şekerli aroma, bir süre sonra fazla gelmeye başlayabiliyor. Parfümün açıklanan alt notalarında bulunan pamuk helva teması, tatlılığın nereden geldiği konusunda fikir veriyor.

Blue Moon, kötü parfüm değil ama başarı anlamında asla Cocaine olamayacak gibi görünüyor. Gündüz vakti spor kıyafetlerle kullanmaktan ziyade geceye ait özel anların kokusu sanki. Doğru kadında çok daha iyi davranacağını düşünüyorum Blue Moon’un. Sonbahar hatta kış mevsiminde kullanılmasını öneririm.

Koku Güzelliği:10/6

Gucci – Flora (2010)

1966 yılında Gucci’nin Montenapoleone mağazasını ziyaret eden Monako prensesi Grace ile başlıyor kısa hikayemiz. Eşi prens Rainier’le mağazadan alışveriş yapan prenses Grace’in şerefine Rodolfo Gucci, bir anı olması için prensese hediye vermek ister. Mağazadaki herhangi istediği ürünü seçmesini ister Rodolfo Gucci. Prenses Grace bir eşarp ister fakat bay Rodolfo, prensese özel, çok daha güzel bir hediye vermek ister.

Hemen ressam ve illüstratör Vittorio Accornero ile iletişime geçilir ve eşarbının üzerine işlenmek üzere motifler tasarlaması istenir. Vittorio Accornero, Gucci markasının kimliğine uygun, rengarenk çiçek desenler tasarlar ve eşarpların üzerine işlenir. Bu desenlerin ismi Flora motifi olarak belirlenir. İlginç olan ise Flora motifinin daha sonraki yıllarda Gucci’nin birçok farklı ürününde kullanılmasıdır. Hatta 1970’li yılların ortalarında Floransalı bir şirket tarafından seramik tabaklara bile işlenerek satılır.

2005 yılına kadar unutulmuş gibi görünen Flora motifi, bu senede Gucci’nin çantalarına işlenerek tekrar popüler olması sağlanır. 2009 yılındaysa tabii ki Flora isimli parfüm piyasaya sürülür. Gucci’nin böylesine fırsatı kaçırması olası değildir. Flora parfümleri kadınlar için üretiliyor ve kutusunun üzerinde de Flora motifi işlenerek satışı yapılıyor. 2019 yılının temmuz ayı itibariyle beş parfümlük seri haline geldi Flora parfümleri. Ben de bir süredir Flora’nın EDP versiyonunu kullanıyorum. Bakalım bana neler hissettirmiş bu renkli kız.

Flora’nın açılışı parlak ve sabunsu meyvelerle gerçekleşiyor. Üst notalarda kayısı-şeftaliye benzettiğim buruk ve hüzünlü meyvelere bir parça da turunçgiller eşlik ediyor. Orta bölümde kadınsı hissiyat ve çiçeksilik biraz daha artıyor. Saldırgan olmayan kadınsı çiçeklerden şakayık ve gül ayırt edilebiliyor. Şakayığın kokusunu parfümlerde pek sevemiyorum ne yazık ki. Onun dışında orta bölümde sabunsuluk biraz daha artıyor. Son bölümde sabunsu çiçeklere paçuli kucağını açıyor. Alt notalarda kadifemsi ve yapay paçuli adeta tek yetkili diyebilirim.

Flora’yı meyveli-çiçeksi paçuli parfümü olarak tanımlayabilirim. Ferah sayılamayacak tatlı ve neredeyse tozlu meyvelere eşlik eden, uysal ve yapay çiçeklere eklenen yine yapay paçuli, parfümün kalite hissiyatını ne yazık ki düşürüyor. Yeni nesil tek düze ilerleyen yapay çiçeksi paçuli fikri eski değil ama uygulaması daha iyi yapılabilirdi. Gucci’nin yeni nesil kadın-erkek parfümlerindeki yapaylık Flora’da da var.

Flora, bana garip biçimde Gucci’nin efsane kadın parfümlerinden Rush’ı hatırlattı. Rush’ın o şuh, cüretkar, saldırgan ve aykırı şekerli, yapay meyveli kokusu ile Flora’nın sakin meyveli-çiçeksiliği karşılaştırılamaz olsa da Flora’nın orta kısmından itibaren algıladığım plastiğimsi, şekerli, yapay tozlu meyveleri sanki Rush’ın modern hayaleti gibi geri plana gömmüş Gucci ustaca.

Fakat… Yine evin ablasının oldukça sevdiği Flora, bu haliyle çoğu kadının kalbini kazanabilir. Eğer sizde Gucci kadınıysanız, bir şekilde dikkat çekici ve çarpıcı kadın parfümü arıyorsanız, genç kızı işi gibi kokmasın diyenlerdenseniz, Flora emrinize amade şekilde parfümeri raflarında sizi bekliyor. Uzun süreli kullanımlarda sıkıcı olacağını düşündüğümü, yapaylığın bir süre sonra plastiğimsi hal aldığını ve dikkatli/titiz burunları rahatsız edeceğini baştan söyleyeyim. Gerisi size kalmış.

İlk çıkan Flora EDT olanıydı. Ben EDP’yi kullandım. Kalıcılığı ve etrafa yayılımı normal düzeydeydi. Sonbahar-kış kullanımına yakın duruyor gibi.

Koku Güzelliği:10/5

The Merchant of Venice – Suave Petals (2013)

İtalya merkezli niş parfümevi The Merchant of Venice, kısa süre içinde seksen civarında parfümlük koleksiyona ulaştı. Her ne kadar bazı İtalyan niş markaları kadar popüler olamasa da, 2019 yılı itibariyle oldukça fazla parfüm piyasaya sürmeleri, bu sektörde kalıcı olmaya çalıştıklarını düşündürtüyor bize. The Merchant of Venice’nin 2013 yılında başlayan Murano Koleksiyonunun ilk parfümlerindendi Suave Petals.

Parfümün resmi tanıtımına göre kadınlar için tasarlanan Suave Petals’tan şöyle bahsedilmiş: “Asya’da, şeftali çiçeğinin kadınsı güzelliği temsil ettiğini öğrendim. Çin yeni yılındaki inanışa göre, aşkı yakalamayı arzu ediyorsanız şeftali ağacı almak durumundasınız. Suave Petals’ın kadifemsi yumuşak dokunuşu, bir kadının cildini hafifçe saran duyusal tabakalar yaratır. Beyaz gülün zarif ve baştan çıkarıcılığı, Floransa orris çiçeğinin ve paçulinin oryantal cazibesi gizemli hava katar.”

Suave Petals’ın açılışı sabunsu sayılabilecek beyaz çiçeklerle gerçekleşiyor. Açıklanan üst notalarında sümbülteber, portakal çiçeği ve beyaz gül var. Bence başlangıcı yasemin benzeri sabunsu sümbülteber ve geri planda portakal çiçeğiyle gerçekleşiyor. Benim için biraz kadınsı olan üst notalarını kendime yakın bulamadım. Orta kısma geçildiğinde kremsi, kuru ve sabunsu çiçeklere yine kuru paçuli ekleniyor. Buradaki paçuli ne köksü ne de karanlık. İlginç ve neredeyse ambersi paçuli baskın diyebilirim. Zaten açıklanan orta notalarında amber de var. Orta bölümündeki paçuliyi beğendim ama yine çok sevemedim. Alt notalarında tozlu ve kuru paçuli yoluna devam ediyor. Kapanışta bir parça da sandal ağacı algılıyorum. Orta notalarına yakın şekilde sonlanıyor Suave Petals.

Parfümün genelini düşündüğümde şekerli olmayan tozlu kadınsı çiçekler ve ambersi paçuli etkili diyebilirim. Burada bas bas bağıran veya bunaltan feminen çiçekler gibi değil, daha yatay ilerleyen yumuşak, etrafa saldırmayan, kontrollü çiçeksilikten bahsedebilirim.

Yine geneli için konuşacak olursam markanın diğer parfümlerindeki özenli işçilik Suave Petals’da da var ama nedense yine çok sevemediğim bir The Merchant of Venice kokusu olarak tanımlayabilirim. Kötü değil ama bir şekilde steril zorlama var sanki parfümlerinde bu markanın. Daha çok “aman kaliteli görüneyim, bana niş parfüm desinler” telaşı var gibi. The Merchant of Venice’nin parfümlerinin tavırları biraz uzak duran, solgun, buruk, aristokratik ve fazlaca kontrollü gibi. İnsanı kucaklayan samimiyet yok denediğim parfümlerinde. Suave Petals’da aynı hisleri uyandırdı bende.

Oysaki evin ablasının çok sevdiği bu koku formu için Coco Mademoiselle ve Alien’ın yüksek kaliteli aşk çocuğunu andırıyor diyebiliriz belki de. Koku tarzı anlamında bana hitap etmese de biz erkeklere göre oldukça karmaşık yazılıma sahip kadınların, bu parfümü sevip sevemeyecekleri konusunda emin değilim. Onun içindir ki denemeden almayın derim.

Ne turunçgilli, ne baharatlı ne de vanilyalı kokan Suave Petals, harika şişesiyle adeta evinizde bir dekoratif obje olarak bile oldukça ilgi çekebilir. EDP formundaki parfümün kalıcılığı ve etrafa yayılımı harikalar yaratmıyor. Biraz çekingen arkadaşa benziyor. Sonbahar-kış kullanımına yakın durduğunu söyleyebilirim. Genç kızlardan ziyade daha orta yaşa yakın hanımefendilere ve akşam kullanımlarına uyacağını sanıyorum.

Not: Bu parfümü bana ulaştıran Dinçer beye teşekkür ederim.

Koku Güzelliği:10/6

Acqua di Parma – Colonia Assoluta in Villa (2009)

Ünlü niş parfümevi Acqua di Parma’nın klasikleşmiş erkek kokularından Colonia’nın 2003 çıkışlı kardeşiydi Colonia Assoluta. İki büyük parfümör Bertrand Duchaufour ve Jean-Claude Ellena’nın birlikte tasarladığı Colonia Assoluta, genel olarak parfümseverler tarafından oldukça beğenildi ve iyi tepkiler aldı. Tabii Colonia gibi bir klasiğin arkasından hangi parfümü çıkarırsanız çıkarın sönük kalma ihtimali her zaman vardır.

2003 çıkışlı Colonia Assoluta’ya da 2009 yılında başka kardeş geldi. Colonia Assoluta in Villa isimli parfümün, Toskana’daki büyük ve lüks villalardaki yaşama sanatını temsil ettiği açıklanmış Acqua di Parma tarafından. Ayrıca on iki adet doğal bileşenden oluşuyormuş. İtalyan turunçgilleri, değerli odunsular, sıcak baharatlar, kompozisyonu meydana getirmiş. Bakalım kullanım döneminde tenimde hangi notlar öne çıkmış.

Parfümün açılışı yeşil turunçgillerle gerçekleşiyor. Yüksek kaliteli ve ferah sayılabilecek turunçgiller portakaldan ziyade yeşil bergamot-neroli gibi kokuyor. Hatta neredeyse lavanta yeşilliğini anımsatan ilk saniyelerdeki bergamot-neroli kardeşliğini sevdim. Orta bölümde yine kaliteden ödün verilmemiş. Başlangıcına benzer yeşil bergamotumsu şekilde devam eden parfüm, nötr çiçeklerle birlikte uniseks kullanıma göz kırpmaya başlıyor. Son kısımda odunsuluk daha hissedilir diyebilirim. Açıklanan notalarındaki selvi ağacı muhtemelen ağaçsı hissiyatı veriyor.

Fotoğraf fragrantica sitesinden alınmıştır.

Assoluta in Villa, ferah, yeşil bir turunçgil-çiçeksi-odunsu parfüme benziyor. Resmi açıklamada bahsedilen baharatlara orta kısımdan itibaren serinletilmiş şekilde rastlıyorsunuz. Neroliye benzettiğim orta bölümdeki erkeksi sayılabilecek çiçeksilik parfümün genel gidişatını bozmuyor. Tahmin edeceğiniz üzere parfümün büyük kısmını yeşil tema oluşturuyor.

Yeşil, buruk turunçgiller Assoluta in Villa’nın büyük kısmını oluşturuyor. Düz çizgide ilerleyen ve hemen hemen hiç değişmeyen kokusunda orta bölümden itibaren hafiften sabunsuluk da algılanıyor. Gayet temiz, pürüzsüz, uyumlu ve yüksek kaliteli bir parfüm denebilir fakat pek derinliğinin olmaması ve hep aynı kokması bir süre sonra sıkıcı hal almaya başlayabilir. Sürekli bir parfüme benzettim kullanım döneminde ve sonunda buldum. Birazcık Creed’in ünlü erkek parfümü Green Irish Tweed’i ve Tom Ford’un son yıllarda oldukça ilgi gören yazlık parfümü Neroli Portofino’yu anımsatıyor. Hatta bu iki parfümün karışımına bile benzetilebilir belki de.

Assoluta in Villa kısaca harika bir neroli-bergamot kolonyası kıvamında denebilir. Tam İtalyan tarzı turunçgil kokusuna sahip. Çok modern değil hatta nostaljik bile hissettiriyor onu koklarken. Bazı Acqua di Parma parfümleri gibi Eau de Cologne konsantrasyonuna sahip. Onun içindir ki performans anlamında iyi yerde durmuyor.

Kalıcılığı yeterli olsa da etrafa yayılımı ilk patlama dışında tene yakın kalıyor. Olabilecek en kaliteli yeşil-sabunsu turunçgil parfümlerinden olan Assoluta in Villa, her güzelin bir kusuru olduğu acı gerçeğini yüzümüze vuruyor.

İlkbahar-yaz kullanımı için uygun. Uniseks olarak pazarlansa da erkek kullanımına biraz daha yakın gibi duruyor.

Koku Güzelliği:10/7

Etat Libre d’Orange – Rien Intense Incense (2014)

Aldehit, amber, hayvansılık, deri, tütsü, paçuli, gül, iris, kimyon, meşe yosunu, styrax…

Bir parfümün içeriğinde yukarıdaki notaların tamamının olması, başımıza geleceklerin önceden habercisidir çoğu zaman. Sıradışı niş parfümevi Etat Libre d’Orange’nin 2006 çıkışlı parfümü Rien’den sonra berbat isimli devam parfümü piyasaya sürüldü: Rien Intense Incense. 2006 çıkışlı Rien, şeffaf ve klasik ELDO şişesinde satılırken 2014 çıkışlı asi kardeşi Rien Intense Incense, simsiyah şişesiyle raflarda yerini aldı. Normal parfümler için normal yazılar kaleme almaya çalışan bendeniz, söz konusu anormal parfümler olunca yazılarımın da anormal çizgide olmasına engel olamıyorum. Ve işte bu aldehitli, sabunsu, derili, tütsülü, hayvansı, koyu, karanlık şiprenin bende hissettirdikleri…

Rien Intense Incense’yi anlamak için Caravaggio’nun tablolarının karanlığını, Munch’un “Çığlık”ını, yeraltı edebiyatının karamsar doğasını, satanizmin doruklarını, Marquis de Sade’nin canavarlıklarını, korkutucu Ortaçağ Avrupa’sının dehlizlerini, Bukowski’nin en sevdiği şeylerden olan at yarışlarını, çölde ölmüş hayvan leşlerini, dünyayı yönettiği söylenen gizemli tarikatların insan öldürme ayinlerini, sadist bir seks partisini, mazoşist sevgilileri, dünyanın en berbat kokan yerlerinden olan tabakhaneleri, yanan lastik fabrikasını, cadıları, fantastik canavarları, pasif-agresif psikopatları aklınıza getirmelisiniz muhtemelen.

Ve evet, bu bir parfüm mü yoksa anti-parfüm mü? Bu kokan şey üzerinize sürülebilir mi yoksa uçuk bir haute-couture mü? Bu parfüm bir markanın sıradışı olma çabasının iflası mı yoksa parfümler tarihinin müstesna bir bileşeni mi? Bu arkadaş bir anarşist mi, popülist bir çöp mü? Bu parfüm ne iş yaptığı belli olmayan ama ünlü denerek magazin sayfalarında şişirilen boş beleş tiplerin kullanacağı tiki kokusu mu yoksa parfümden gerçekten anlayan ve ne istediğini bilen bilinçli parfümseverlerin tercih edeceği son duraklardan mı? Kısacası hayal kırıklığı mı, şaheser mi?

Bu soruların hiçbirisine cevap vermeyeceğim. Rien Intense Incense, karanlıklar, zorlamalar, abartılar, gizemler, sektörel endişeler, insan doğasının korkuları, duygu dünyalarının çatışması, acıklı bir ölümü ve cenaze evinin umutsuzluğunu çağrıştırıyor zihnimde.

Bu parfüm algılarınıza saldıran zorba rolünü de oynayabilir, uyuşturucunun vereceği zevk ve uyuşukluğa da sebep olabilir. Onu nasıl kullanacağınız ve ondan neler sağlayacağınız önemli yoksa o sizi önüne katar ve götürür. Bu sert, ödünsüz, acımasız orta yaşlı adam veya cadaloz kadın size hayatınızın kokusal deneyimini yaşatabilir de “bu muymuş böylesine abartılan Rien Intense Incense” diye düşünmenize sebep olabilir.

ELDO’nun, bu parfümü “dramatik” olarak tanımlaması anlamlı sayılabilir. Her ne kadar genel olarak dramatikliği farklı düşünsek de içinde gerilim, çatışma gibi durumlar bulunan olay anlamıyla değerlendirirsek, Rien Intense Incense dramatik sayılabilir. Onun, insanların coşkulu şekilde duygularını kamçılamaktan hoşlandığını bile düşünebiliriz. Peki, yine kendi internet sitelerindeki duygusallık! vurgusuna ne demeliyiz.

Rien Intense Incense için duygusal tanımı en son söylenecek şeylerden birisi. Duygusal yerine duyusal desek eminim daha doğru olur fakat ELDO şu konuda haklı ki bu parfüm “unutulmaz şekilde garip ve harika potansiyele sahip”. Onun içerisinde bulunan yoğun tütsü gerçekten de “duyulara meydan okuma”.

Hala mı aklınızda birşeyler canlanmadı? O zaman Bandit, Aromatics Elixir, Cuir Mauresque, Comme des Garçons Black/Avignon, L’Air du Desert Marocain, Fetish Pour Homme, Cuir Ottoman, Tauer – Incense Extreme, Salvador Dali Pour Homme nasıl kokuyorsa Rien Intense Incense de öyle davranıyor.

Sonuç olarak her deneyimin bir sınırı vardır ve parfüm deneyiminin sınırı Rien Intense Incense’dir ELDO’ya göre.

EDP formundaki bu arkadaşın performans gibi bir derdi yok çünkü delirmiş gibi üzerinizden çıkmıyor. Etrafa yayılımı da fazla, onun içindir ki markanın uyarısını dinleyin: “Onu kullanırken dikkatli olun”. Bu parfümü ya kimsenin olmadığı Kuzey Kutup dairesinin oralarda ya da mümkünse sadece uzay seyahatlerinizde kullanın çünkü muhtemelen çok az kişi kokusunu beğenecektir.

Hadi ama kadınlar, araba lastiği altında kalmış hayvan leşi gibi kokmak ister misiniz? Eğer parfümün içindeki aldehitler hayatımızı kurtarır derseniz siz bilirsiniz. Erkekler için uygun olsa da sanat sanat içindir, sanat halk için değildir. Evinizin arka bahçesinde, öldürüp gömdüğünüz en az beş kişi varsa bu parfüm tam size göre. İyi şanslar…

Koku Güzelliği:10/6

Cacharel – LouLou (1987)

1885 doğumlu ünlü Avusturyalı yönetmen Georg Wilhelm Pabst’ın 1929 yılında gösterime giren filmi Pandora’nın Kutusu, sinema tarihinin kült filmlerinden birisi olarak kayıtlara geçti. Sessiz ve siyah-beyaz olarak çekilen bu ünlü film, sinema tarihinin en ikonik eserlerinden olurken, başrol oyuncusu Louise Brooks’u da dünyaya tanıtmıştı. 1929 yılı yapımı Pandora’nın Kutusu’nda Lulu karakterini canlandıran Louise Brooks’un küt kesilmiş, o zamanlar erkeksi sayılabilecek saçıyla erkekleri kendisine bağlayan bir femme fatale rolünü başarıyla sergilediğini biliyoruz.

Ve tarihin yaprakları 1987 yılını gösterdiğinde Fransa merkezli hazır giyim markası Cacharel, Pandora’nın Kutusu filminden ilham alarak LouLou isimli parfümü piyasaya sürdü. Parfümün LouLou olan isminin Pandora’nın Kutusu’ndaki başrol karakterinin ismi olan Lulu’ya çok benzediği dikkatinizden kaçmamıştır. LouLou, ilk çıktığı yıldan itibaren en çok satan kadın parfümleri listesinin üst sıralarında kendisine her zaman yer bulmuştu. Alaaddin’in Lambası şeklindeki orijinal şişesi ve çiçeksi oryantal olarak sınıflandırılan kokusuyla, önemli bir kadın parfüm klasiği diyebiliriz LouLou için.

LouLou’nun başlangıcı sabunsu ve tatlı beyaz çiçeklerle gerçekleşiyor. Kremsi sümbültebere eşlik eden ylang ylang ve bir parça tiare çiçeğiyle neredeyse vanilyalı beyaz çiçekler kıvamında gelişen ilk bölüme, leziz ve şekerli meyvelerin eşlik ettiğini söyleyebilirim. Açıklanan notalarında erik var ki muhtemelen meyvemsiliğin sebebi bu harika meyve. Orta bölümde kremsi/vanilyamsı beyaz çiçekler devam ediyor. Geri plana yerleşen reçine ve baharatlar parfüme ten üzerinde katman ekleme görevini yerine getirmeye çalışıyor. Kumaş üzerindeyse düz bir kremsi beyaz çiçek kokusu olarak devam ediyor LouLou. Son bölümde büyük değişim yok. Üst-orta bölümdekine benzer vanilyalı çiçekler alt notaları da domine ediyor.

LouLou, gayet kadınsı bir çiçek parfümü. Kokunun genelindeki sabunsu-anaç çiçekler parfüme hem karakter katıyor hem de tekdüze/sıkıcı hale getiriyor. Papatya, yasemin, sümbülteber, ylang ylang ve hatta leylak, parfümü kadınsı olarak damgalıyor ve yönünü çiziyor. 1980’li yıllarda üretilmiş bir parfüm için şaşırtıcı derecede tatlı davranan LouLou, kuru ya da pudralı değil, neredeyse günümüze yakın bir sabunsu-vanilya kokusu denebilir.

Kimi yorumcuların onun nostaljik koktuğunu söylemesi şüphesiz değerli fakat bence eski ya da köhne değil asla. LouLou’nun tarzı, bugünün çok tekrar edilen klasik kadın parfümü formunun benzeri ve bu anlamda onun tarzının modasının geçtiğini söyleyemem belki ama diyebiliriz ki belli yaşın üzerindeki hanımefendilerin denemesi daha iyi fikir olabilir. Mesela otuz ve üzerindeki yaşa sahip kadınlar LouLou’dan daha keyif alabilir. Genç kız parfümüne benzemiyor.

Sonuç olarak kadınsı tarafının ağır basması sebebiyle çok sevdiğimi söyleyemesem de, 1980’li yılların bu öncü kadın parfüm klasiğini deneme listenize alabilirsiniz hanımefendiler, tabii bu tarz kokuları seviyorsanız.

EDP formundaki LouLou’nun performansı benim erkek tenimde harika olmadı. Kalıcılığı normal, etrafa yayılımı ortalamanın biraz altında kaldı. Sonbahar-kış kullanımına yakın duruyor. Kokusunun tasarımını ünlü burunlardan Jean Guichard yapmış.

Bu parfümü bana ulaştıran Karmaşa’ya teşekkür ederim.

Koku Güzelliği:10/6