29 Mayıs 2013 Çarşamba

Joop – Go (2006)



Joop – Go (2006)

1944 yılında doğmuş Wolfgang Joop. Almanya kökenli. Üniversitede pazarlama psikolojisi okumuş. Fakat asıl yapmak istediğinin bu olmadığını kısa sürede anlamış. Daha sonra Berlin'de moda tasarım bölümünde okumuş. 1978 yılındaki tasarım serisi büyük ün kazandırmış ona. Ünlü olup tanınmasını bu tarihe borçlu diyebiliriz. Ve sonrasında başarı basamaklarını tırmanmış Wolfgang Joop. Hatta markasının isminin sonuna ünlem işareti koyarak, kendisini rakiplerinden ayırıyor.

1987 yılında parfüm işine giren Joop!, 2013 yılı itibariyle 35 civarında parfüme imza atmış. Coty ile sözleşme imzalayan Joop'un bütün yeni parfümlerine bu marka imza atıyor. Bugün inceleyeceğim Go'da Coty şirketi tarafından üretilmiş. Fragrantica'da odunsu aromatik olarak sınıflandırılmış. Bence de doğru bir sınıflandırma. Tanıtımı ise şöyle: "Neşeli, tutkulu, tensel bir koku. Hayattan zevk alan özgür ruhlu erkekler için tasarlanmıştır. Sıcak, odunsu, baharatlı ve erkeksi."

Parfümü ilk sıktığımda karşıma tatlı turunçgiller ve tatlımsı meyveler çıkıyor. Portakal-mandalina benzeri turunçgiller çok güzel diyebilirim rahatlıkla. Aslında daha çok modern meyvemsi açılışı var. Gayet doğal, aromatik ve ferah. Üst notalarını sevdim Go'nun. Orta kısma geçilince turunçgillerin etkisi kalmıyor. Onun yerine tatlımsı meyveler geçiyor. Açıklanan notalarında rhubarb isimli tropikal meyve var. Sanırım bu tatlımsı meyvemsilik rhubarbdan geliyor.  Orta kısımda parfüm biraz daha tatlanıyor ve şekerli hale geliyor. Alttan alta baharatlar da hissediyorum. Azıcık da şekerli menekşe. Orta kısım yapay ve çok ilginç değil. Alt notalarında yapay odunsuların ağırlığı daha da artıyor. Son kısmını hiç sevmedim Go'nun.


Go, günümüzün modern, tatlı, meyveli parfümlerinden birisi. Ana ekseni rhubarb ve turunçgiller oluşturuyor. İkinci baskın öğe ise yapay ve plastiğimsi odunsu notalar. Orta kısımdan itibaren kendisini gösteren plastiğimsi yapaylık, öncelikle rhubarb meyvesi ile sonrasında odunsu notalar ile devam ediyor. Yumuşak tatlı baharatlar çok baskın değil. Ayrıca erkeksi çiçekler de bazen kendilerini gösteriyor.

Go, yüksek kaliteli bir parfüm değil. Orta kısımdan itibaren beliren plastiğimsi yapaylık, parfümün en temel sorunu. Sanırım parfümün de bu kadar vasat olmasının en büyük sorumlusu. Bir marka neden bu kadar göstere göstere yapaylığa prim verir ve kaliteyi düşürür? Anlamak zor.

Aslında tahmin ediyorum. Joop!, Go ile genç erkekleri hedeflemiş. Modern, canlı, pozitif. Tam bir piyasa parfümü diyebilirim. Çoğu insanın beğenebileceği yapıda. Amaç çok satan ortalama modern bir parfüm ise Go bunu başarabilir. Ama anladığım kadarıyla Go büyük ticari başarı yakalayabilen arkadaşlardan değil. Çok fazla kullanana rastlamadım. Sanırım Jump'ın gerisinde kalmış. Tabiki markanın en büyük hiti olan Joop! Homme'u saymıyorum bile.

Go, her kullanışımda, orta notalarından itibaren hissedilir derecede baş ağrısı yaptı. Bir tarafım Go'yu sevmek isterken, diğer taraftan bütün gün baş ağrısı ile uğraşmak hoş olmuyor. Onun içindir ki Go, hiç bir zaman tercih edeceğim parfümlerden değil.


Açıklanan notalarında rhubarb isimli tropikal meyve olduğundan bahsetmiştim. Bu meyve Givenchy'nin popüler parfümü Xeryus Rouge'da da kullanılmış. Zaten orta kısımdan itibaren Xeryus Rouge'a biraz benziyor. Her iki parfümdeki yapay plastiğimsi odunsu notalar ve rhubarb, yakın kokular olduklarını düşündürdü. Hatta Xeryus Rouge'da aynı şekilde baş ağrısı yapmıştı bende. Acaba fail rhubarb mı? Kim bilir.

Günlük kullanıma rahatlıkla uyabilecek hatta güvenli sayılabilecek parfümlerden Go. Eğer sizde baş ağrısı yapma riskini göze alıyorsanız, etraftan güzel tepkiler geleceğini düşünüyorum size. Özellikle başlangıcı gayet başarılı.

Bazı yorumcular Go'yu ferah ve yaz mevsimi için ideal olarak anlatmışlar. Bence başlangıcı dışında o kadar da ferah kokusu yok. Hatta bol şekerli yapısı, sıcak yaz günlerinde rahatsız edici bile olacaktır. Zaten sıcak günlerde denediğimde pek iyi sonuçlar alamadım. Fakat akşam serinliğinde daha güzel durdu üzerimde Go. Onun içindir ki yaz mevsimi dışında her zaman kullanılabilir. Şişesinin yeşil olduğuna bakıp da yeşil çiçeksi bir parfüm beklemeyin. Çünkü değil.  Tabiki menekşe kısmını saymazsam.


Go'yu bir çok ana akım markaya işler yapan Sophie Labbe tasarlamış. Luca Turin'in kitabında Go, güllü turunçgil olarak sınıflandırılmış ve beş üzerinden bir yıldız verilerek çok kötü bulunmuş.

Artıları:
+ Başlangıcı güzel.

Eksileri:
- Orta kısmı çok yapay.
- Son kısmı sıradan.
- Fark edilirliği zayıf.
- Baş ağrısı yapıyor.

Koku Güzelliği: 10/5

24 Mayıs 2013 Cuma

Creed – Tabarome Millesime (2000)



Creed – Tabarome Millesime (2000)  Markanın erkek parfümlerinden.

1874 yılında Oxfordshire-İngiltere'de doğan bir çocuk, ilerleyen yıllarda dünya siyasi tarihinin önemli simgelerinden birisi olacaktı. Babası İngiliz aristokrasisine mensup Lord olan bu çocuk, 1895 yılında Kraliyet Harp Okulu'nu bitirdi ve teğmen olarak görevine başladı.

Orduda görev yaptığı sırada İngiliz sömürgelerindeki isyanların bastırılmasında etkin rol oynadı. Hindistan, Mısır ve Sudan'da savaşlara katılmış, madalyalar almış başarılı bir askerdi. Diğer taraftan savaş muhabirliği yapıyordu. Çalıştığı gazetede makaleler yazdı. Ordunun bu ülkelerdeki yanlışlarını yazması, bir çok kişinin hoşuna gitmemişti. İlerleyen yıllarda ordudan ayrılıp, gazeteciliğe ağırlık verdi. Gazetecilik alanında da kendisini hemen gösterebilmişti. Kısa sürede Londra'da tanınan bir kişi oldu. Aynı babası gibi Muhafazar Parti'ye üye oldu. Milletvekili seçilmesi uzun sürmemişti. Kendisine kurulan hükümette Sömürge Müsteşarlığı verildi. Sonrasında önce bakanlık, nihayetinde de başbakanlığa kadar yükseldi. Ve İngiltere'nin gelmiş geçmiş en önemli başbakanlarından birisiydi şüphesiz.

İlginç anektodları ve sözleri olan Winston Churchill'in en sevdiklerimden birisi ise şu: "Kapitalizmin doğal ahlaksızlığı, nimetleri adaletsiz paylaşmasıdır. Sosyalizmin doğal fazileti ise sefaleti eşit paylaşmasıdır." Tarihe mal olmuş şahsiyetlerden olan Winston Churchil'i aslında fikir adamı olarak da düşünebiliriz. Böylesine önemli kişilikten esinlenmiş Creed'in Tabarome Millesime parfümü.


Yüksek kaliteli purolara ve brandy içkisine düşkünlüğü herkesçe biliniyor Winston Churchil'in. Tabarome Millesime'de ilhamını Churchill'in bu iki tutkusundan almış. Tabarome kelimesi tütün ve aroma kelimelerinin birleşiminden türetilmiş. Kendi sitelerinde odunsu-yeşil olarak sınıflandırılmış. Tanıtımı ise şu cümlelerle yapılmış: "Kadın ve erkek için zengin, sıcak, tensel koku ile turunçgil ferahlığının mükemmel dengesi. Orijinal, tensel ve sofistike."

Tabarome Millesime'i ilk sıktığımda karşıma buruk turunçgiller çıkıyor. Muhtemelen bergamot, mandalina veya portakaldan geliyor. Çok ilginç yada farklı değil başlangıcı. Sevdiğimi söyleyemem. Bir süre sonra orta kısma geçiliyor. Turunçgil teması aynen devam ediyor. Bu andan itibaren yumuşak baharatlar (zencefil) ekleniyor. Yani kokusu turunçgilli zencefil halini alıyor. Ayrıca Creed'in bazı parfümlerinde rastladağım yapay-parlak ambergris ile karşılaşıyorum. Fakat hiç iyi sonuçlar vermiyor buluşma anı. Zencefilli portakal güzel olsa da yapay ambergris hiç hoş olmamış. Orta notalarına da çok ısınamadım. Gelelim sonlara. Alt notalarda yumuşak tütün kokusu kendisini hissetiriyor. Odunsu notalarda var. Bence parfümün en güzel yeri sonları. Ama o kadar az hissedilir oluyor ki neredeyse algılayamıyorsunuz. Böylece de sona eriyor.

Tabarome Millesime, markanın bilinen parfümlerinden. Denediğim diğer Creed’ler gibi basit bir parfüm. (Bois du Portugal’ı saymazsam) Çok derin yada bol katmanlı değil. Bu anlamda ilk hayal kırıklığımı yaşadım. Ben özellikle tütün aromasına dikkat kesildim. Ama öyle çok yoğun bir tütün kullanımı göremedim. Parfümün genel karakteri metalik-yapay-yeşil zencefilli turunçgiller. Kimi kullanıcılar deriden bile bahsetmiş. Hatta kabe samanı. Ama yok. Bana hiç gelmiyor bu notalar.


Tabarome'un notalarında tütün ve zencefil gibi kış mevsimine yakışacak aromalar var. Ama ilginç bir şekilde öyle ağır ve keskin bir hali yok. Oldukça yumuşak hatta ferah bile diyebilirim. Bu anlamda şaşırttı beni. Yaz mevsiminde bile fazla sıkmamak kaydıyla kullanılabilir. Bu anlamda dört mevsim de kullanılabilecek parfümlerden.

Tabarome Millesime'in resmi tanıtımları genellikle lüks İngiliz Erkekler Kulübü teması üzerinden işlenmiş. Yani belli bir yaşa gelmiş, rafine, yüksek maddi olanaklara sahip, futbol yerine golfe ilgi duyan, snob erkekler hedeflenmiş. Tütün kokusu da bunun için vurgulanmış muhtemelen. Yani bu tür erkeklerin yüksek estetik duygusuna sahip olduklarını, onun içinde kaliteli purolar içtiklerini bilinç altımıza mesaj olarak vermek istemiş olabilirler. Fakat durum hiç de istedikleri gibi olmamış.

Parfümümüz, bir kere sonları hariç, yüksek kaliteli gibi gelmedi bana. Başlarda az olan yapaylık, orta kısımda burnu zorlar hale geliyor. Markanın başka parfümlerinden olan Silver Mountain Water'a benzettim bu metalik-yapay ambergrisi. Orada da sevmemiştim. Burada da sevemedim. Başlangıcı ve orta kısmını başarılı bulamadım. Sonları ise biraz durumu kurtarsa da hiç yeterli değil.

Özerllikle ten üzerinde denediğimde hiç de güzel bir koku ile karşılaşmadım. Ne yazık ki Tabarome Millesime, koklamaktan zevk aldığım bir arkadaş olamadı. Zaten Creed parfümleri ile bir türlü dost olamıyorum. Tenimde çok yapay olarak kendisini gösterdi. Fakat kıyafetlere sıktığımda nispeten daha başarılı olduğunu farkettim. Yapaylık azalıyordu kumaş üzerinde. Bunu da gözlem olarak vereyim.


Genel anlamda çok büyük değişiklik yaşanmıyor kokusunda. Aynı çizgide ilerliyor. Çarpıcı değil. Benzersiz değil. Bir başka Creed hayal kırıklığı olarak yerini alıyor Tabarome Millesime. Oysaki ne büyük hevesle denemiştim. Bu arada ünlü Amerikalı oyuncu Humphrey Bogart'ın da Tabarome'u kullanan ünlülerden olduğu geçiyor kaynaklarda.

Luca Turin, kitabında Tabarome'a beş üzerinden sadece iki yıldız vermiş. Açıkçası yine katılıyorum bu nota. Ve özetle şunları söylemiş: "Ben sıcak koumarin benzeri tütün kokusu beklerken onun yerine geri planında odunsu-turunçgil bulunan güçlü ve kocaman bir odunsu-amber ile karşılaştım. Yanlış etiketlenmiş ve anlamsız."

Parfümün tasarımını altıncı nesil Creed ailesi üyesi Olivier Creed yapmış. Erkek parfümü olarak piyasaya sürülmüş. 25 hatta 30 yaş ve üzerindeki arkadaşlara daha çok uyacak gibi. Fark edilirliği düşük oldu tenimde. Denemeden almayınız, pişman olmayınız.

Not: Bu parfümü bana ulaştıran www.decantshop.com sitesine teşekkür ederim.

Artıları:
+ Sonları başarılı.
+ Kalıcılığı fena değil.

Eksileri:
- Başlangıcını ilgi çekici bulmadım.
- Orta kısmı vasat ve yapay.
- Farkedilirliği yüksek olmadı tenimde.
- Fiyatı çok yüksek.

Koku Güzelliği:10/6

20 Mayıs 2013 Pazartesi

Bulgari - Omnia Amethyste (2006)



Bulgari - Omnia Amethyste (2006)  Omnia serisine mensup kadın parfümü.

Bulgari'nin 2003 yılında çıkardığı ilginç şişeye sahip Omnia, oryantal bir parfüm olarak raflardaki yerini aldı. Bulgari'nin az sayıdaki kadın parfümünden olan Omnia, beklendiği kadar büyük etki yapamadı denebilir. Genellikle erkek parfümleri ile iddialı olan Bulgari, sanırım bu açığını Omnia serisi ile kapatmaya çalışıyor.

İlk Omnia'dan sonra aynı isimle dört devam parfümü daha piyasaya sürüldü. İkinci Omnia, 2005 yılında Crystalline ismi ile geldi. 2006 yılında ise üçüncü Omnia, Amethyste  adıyla ortaya çıktı. Yani bugünkü yazı konum.

Omnia Amethyste, Fragrantica'da çiçeksi-odunsu-misk olarak sınıflandırılmış. Resmi tanıtımı ise şöyle: "Ametist taşının parıltılı renklerinden esinlenmiştir. Bu EDT, süsen (iris) ve gül bahçelerinin sabah çiyi ile okşadığı sayısız kokuları yakalar. Zarif ve rafine Bvlgari Omnia Amethyste, taze, sıcak, dikkat çeken ve kendini genç hisseden kadınlara adanıyor. Kadının zarif kişiliği saf ve otantik notaların kombinasyonuyla yansıtılıyor. Dengenin simgesi olan ametist, zarafet ve uyum içindeki asil ruhu uyandırıyor. Güçlü kadınsı hali ise ağırbaşlı bir tensellikle ortaya çıkıyor."

Parfümü ilk sıktığımda karşıma pudralı baharatlar (biber) çıkıyor. Buradaki biber, çok yumuşak ve modern. Biraz tatlılık var. Sanki turunçgillerde mevcut. Gayet doğal üst notalar. Güzel bir başlangıcı var. Orta kısımda yeşil çiçekler ağırlığını hissetiriyor. Sabunsu sayılabilecek bu yeşil çiçekler biraz akuatik hava da veriyor sanki. Ferah çiçekler dersem yanlış olmaz orta kısım için. Son kısımlarda büyük değişikliğe uğramıyor kokusu. Orta kısımla benzer yapıda alt notalar. Sadece yumuşak odunsu notalar ekleniyor ferah beyaz çiçeklere. Böylece de tenden ayrılıyor.


Omnia Amethyste, anladığım kadarıyla ferah, akuatik, sabunsu beyaz çiçeklerden oluşuyor. Bu anlamda basit bir kokusu var. Çok kompleks yada derin değil. Parfümün başlangıcından itibaren ortaya çıkan pudramsılık, sabunsu his yaratıyor geneli itibariyle. Açıkçası çok sevdiğim bir durum değil bu tarz sabunsuluk.

Omnia Amethyste'i bir süredir kullanıyorum. Kadın parfümü olarak piyasaya sunulmuş. Hatta kokusu da güçlü feminen unsurlar barındırıyor. Yani bir erkeğe uyacağını sanmıyorum. Bana Maison Francis Kurkdjian'ın o steril hissi veren beyaz çiçek kullanımını hatırlattı. Tabiki onlar kadar yüksek kaliteli olduğunu söyleyemem. Hatta hafiften Ineke - Derring-Do'ya bile benzettim o akutik çiçeksiliği.

Parfümün sevindirici tarafı, yapaylık barındırmayan ve rahatsız etmeyen kokusu. Üzücü tarafı ise oldukça tekdüze. Yani uzun süreli kullanımlarda sıkıcı olacağa benziyor. Çok değişmiyor. Sürprizler yapmıyor.

Bir erkek olarak, kadın parfümlerine daha objektif bakabileceğimi sanıyorum. Sonuçta bir taraf değilim. Ana hatlarıyla Omnia Amethyste, ortalama bir kokuya sahip. Çok özelliği yok. Cazip tarafı yok. Onların yerine basitlik, temizlik ve sadelik var. Gösterişli veya süslü bir parfüm değil. İddialı yada hırslı da değil. Ama karaktersiz de değil.


Omnia Amethyste için daha fazla ne söyleyebilirim bilemiyorum. Çok ilgimi çekmedi kokusu. Ama mutlaka onu severek kullanacak kadınlar olacaktır. Kimi kadın kullanıcılar yoğun gül temasından bahsetmişler. Bana öylesine ağırlıklı gül kokusu gelmedi. 

Parfümümüzü dünyaca ünlü burunlardan Alberto Morillas tasarlamış. Dört mevsimde de kullanılabilecek gibi. Bir çok kadın parfümü Eau de Parfum (EDP) iken Omnia Amethyste EDT konsantrasyonunda.

Artıları:
+ Başlangıcı güzel.
+ EDT olmasına rağmen kalıcılığı iyi.

Eksileri:
- Orta kısımdan itibaren kendime yakın bulmadım kokusunu.
- Sıradan bir çiçeksi parfüm gibi davranıyor.
- Çok ilginç yada yaratıcı değil.
- Farkedilirliği biraz düşük.

Koku Güzelliği: 10/5.5

16 Mayıs 2013 Perşembe

Nasomatto – Black Afgano (2009)



Nasomatto – Black Afgano (2009)  Markanın ilginç sunuma sahip erkek parfümü.

Asya kıtasının ucundaki bu ülkeye dünyanın ilgisi, Amerika'ya karşı yapılan 11 Eylül saldırıları ile başladı diyebiliriz. Saldırının hemen ardından ABD başkanı George Bush'un emriyle terörle mücadele kapsamında, Amerikan ordusu tarafından Afganistan işgal edildi. El Kaide örgütünün lideri Usame Bin Ladin'in yakalanması ve Taliban hareketine son verilmesi için başlatılan Afganistan işgali, beklenenden çok uzun sürdü. Hala da tam olarak bitirilmiş değil.

ABD'nin işgali ne yazık ki bu talihsiz ülkeye başka şanssızlıklar getirdi. 2005 yılında, iktidar boşluğundan istifade eden yerel halk sayesinde afyon üretiminde dünya birinciliğine oturdu Afganistan. Vikipedia'ya göre, dünyada üretilen afyonun %90'ını üretip, birçoğunu da işleyerek eroin haline getiriyor, Avrupa ve Rusya'ya satıyordu bu ülke. Hala dünyanın en büyük haşhaş üreticisi olan Afganistan, dünya uyuşturucu ticaretinin de merkezini oluşturuyor anladığım kadarıyla.

Afganistan'ın bu kötü şöhreti, insanların algılarını da olumsuz etkiliyor şüphesiz. Londra'dan, Milano'dan, Paris'ten veya Newyork'tan bakan birisi için Afganistan, radikal teröristlerin veya uyuşturucu kaçakçılarının cirit attığı bir yer gibi görünüyordur muhtemelen. Fakat bu ülkenin dünyanın en fakir coğrafyalarından birisinde bulunduğunu göz ardı da etmemek gerek. Birileri mutlaka insanların çaresizliğini kendi çıkarları için kullanacaktır. Sahi diplomasi dediğimiz de bu demek değil miydi? Hani şu her sorunun çözüme kavuşturulması için önerilen yol, diplomasi!
  

Güncel politikaya burada son verip ana amacımız olan parfümlere geçelim. Bugün yazacağım Black Afgano isimli parfüm, niş marka Nasomatto'nun tartışmasız en bilinen ve popüler işi. Gerek ismi gerekse siyaha yakın sıvısı ile merak uyandırıcı bir aromaya benziyor. Zaten benimde uzun zamandır en merak ettiğim ve ulaşmak istediğim parfümdü. Sonunda kavuştuk birbirimize. Black Afgano'nun bu kadar ilgi görmesinin en önemli sebebi resmi tanıtımı. Kendi sitelerinde parfümlerini uyuşturucu olarak kullanılan ve mutluluk verici bitki olan haşhaş ile bağdaşlaştırmışlar. İsminin de Afganistan'a vurgu yapması şüphesiz benim gibi diğer parfüm severlerin de ona ulaşma isteklerini kamçılıyor.

Black Afgano, Fragrantica'da odunsu aromatik olarak sınıflandırılmış. Parfümün başlangıcı tozlu sayılabilecek karanlık paçuli ile gerçekleşiyor. Pek tatlılık barındırmıyor. Farklı açılışı var diyebilirim. Sanırım hoşuma gitti. Diğer parfümlere göre uzun sayılabilecek sürede orta kısma geçiliyor. Burada ilk dikkatimi çeken şey tatlılığın artması oluyor. Neredeyse şekerli bir yapı ortaya çıkıyor. Odunsu notalar ağırlıkta diyebilirim. Öd ağacı kendisini güçlü şekilde gösteriyor. Alttan alta destek veren baharatlar ve plastiğimsi deriyi de unutmamak lazım. Kimyon yada tarçın olabilir baharatlar. Orta kısmı sıradan diyebilirim. Gelelim alt notalara. Burada tatlılık biraz azalıyor. Şekerli odunsuların yerine ise karanlık tütün, kabe samanı ve tütsü geçiyor. Son kısmı çok başarılı bence. Böylece de tenden ayrılıyor.

İlk denemelerimde başlangıcındaki kokuyu sevmemiştim. Fakat ilerleyen günlerde gayet başarılı buldum açılışını. Fakat orta kısmı bütün denemelerimde en hoşlanmadığım tarafı oldu. Kaliteli ama sıradan şekerli-plastiğimsi odunsu notalar ve öd ağacı hiç ilgi çekici değil. Burası bana Giorgio Armani - Cuir Amethyste'i hatırlattı. Onun biraz daha kaliteli ve koyu hali sanki. Alt notaları da genel koku karakteri ile çelişmiyor. Sonlarda artan dumansılık, parfüme gizemli hava vermeyi ihmal etmiyor. Tütünden geliyor olabilir dumansılık. Böylece parfümün isminin ve genel konseptinin hakkını veriyor alt notalar.


Black Afgano bence tatlımsı odunsular, öd ağacı, deri, kabe samanı ve tütsü merkezinde ilerliyor. Fakat parfümün etrafa yaydığı aura daha farklı. Tam olarak teninizdeki gibi kokusu yayılmıyor. Etrafa yayılan koku dumansı, koyu, karanlık diyebilirim.

Black Afgano, farklı denemelerimde farklı tepkiler vermeyi başardı tenimde. Bir denememde tozlu paçuli öne çıktı. Başka seferde şekerli odunsular. Diğer denemede öd ağacı ön pladaydı. Bir başka kullanımda ise plastiğimsi karanlık deri. Hatta dumansı bir tütsü bile hissettim. Buradan yola çıkarak Black Afgano'nun derin, detaylı ve zengin bir parfüm olduğu sonucunu çıkarabiliriz. Yani iyi kompoze edilmiş. Tabiki orta notaları dışında. 

Herşeye rağmen Black Afgano'nun eleştireceğim yönleri mevcut. Mesela orta kısımdaki tatlı odunuslar ve öd ağacı çok sıradan ve sıkıcı. Bu kısım daha ilginç ve gizemli olabilirmiş. İkinci konu ise genelini düşünürsek düz çizgide ilerlediğini söyleyebilirim. Çok büyük değişiklikler göstermiyor. Aynı hat üzerinde devam ediyor kokusu.

Hani daha önce yemediğiniz bir yemeğin tadını çok merak edersiniz. Fakat yedikten sonra tadının hayal ettiğiniz kadar güzel olmadığını anlayıp burukluk yaşarsınız. İşte Black Afgano'da aynen böyle hissettim. Ben çok daha gizemli, esrarengiz, uyuşturucu etkisi verecek, şok edecek, aklımı başından alacak bir eser bekliyordum. Karşıma ise ortalama niş kategorisinde, yumuşak odunsu bir parfüm çıktı. Black Afgano kesinlikle kötü değil. Ama hayalimdekinden çok farklıymış meğer. Belki de zihnimde çok fazla büyütmüşüm. Gereksiz yere beklentiler oluşturmuşum kendi kendime.


Black Afgano, orta kısmı dışında yüksek kaliteli bir parfüm. Başları ve sonları ilginç. Orta kısmı ise sıradan. Bu anlamda bir baş yapıt olmadığını düşünüyorum. Evet düşünce güzel. Konsept iyi. Şişe tasarımı eşsiz. Parfümün rengi gizemli. İsmi provokatif. Ama aynı özeni keşke orta notalar için de gösterseymiş Alessandro Gualtieri.

Son yılların en spekülatif sunumlarından birisine sahip olduğu çok açık. İsmindeki Afganistan vurgusu ilginç. Tanıtımındaki haşhaş teması etkileyici. Tamam itiraf ediyorum daha önce hiç haşhaş koklamadım yada marijuhana içmedim. Yani bu parfümü herhangi bir uyuşturucunun kokusu ile kıyaslayamayacağım. Fakat parfümün sunumunda uyuşturucuya gönderme yapıldığı bariz.

Nasomatto parfümlerinin en farklı taraflarından birisi ise şişeleri. Sadece 30 ml. şişelerde satılıyor parfümleri. Diğer markalar gibi 50 ml. veya 100 ml. gibi şişe seçenekleri bulunmuyor. Daha da önemlisi parfümleri Extrait de Parfum konsantrasyonunda. Yani EDP'den bile daha yoğun yapıda. Tabiki bu durum fiyatını çok yükselten bir etken. Nasomatto'nun parfümleri de bu sebepten uçuk sayılabilecek fiyatlara sahip. Onun için almadan önce mutlaka deneyin.


Parfümün tasarımını aynı zamanda markanın kurucusu Alessandro Gualtieri yapmış. Erkek parfümü olarak pazarlanıyor. Bence de doğru karar. 25 ve üzerindeki yaşlara göz kırpıyor kokusu. Black Afgano genel olarak karanlık ve kasvetli yapıda. Yağmurlu ve gri günlerde kullanmak daha iyi olabilir. Sonbahar-kış mevsimi için düşünülmeli. Bazı kaynaklarda unisek olarak geçse de erkek kullanımına daha yakın.

Not: Bu parfümü bana ulaştıran www.decantshop.com'a teşekkürü borç bilirim.

Artıları:
+ Başlangıcı güzel.
+ Sonları gayet başarılı.
+ Genel konsepti ve sunumu ilgi çekici.
+ Kalıcılığı çok iyi.

Ekaileri:
- Orta kısmını beğenmedim.
- Anormal yüksek fiyatı.

Koku Güzelliği:10/7.5