Hermes – Eau d’Orange Verte (1997)

Hermes – Eau d’Orange Verte (1997)

Geçtiğimiz haftalarda incelediğim Hermes'in ilk Eau de Cologne kokusu 1979 yılında parfümör François Caron tarafından meydana getirilmişti. Aromatik şipre olarak sınıflandırılabilecek bu Eau de Cologne, sonrasında Hermes için yeni bir kapıyı da aralamıştı. Aslında Hermes'in böyle bir adım atması gereklilikti. Çünkü güçlü rakipleri Guerlain, Chanel, Acqua di Parma ve Penhaligon's'un Eau de Cologne parfümlerine bir karşılık vermesi gerekiyordu ki, bu alanda söz sahibi olabilsin.

Başarılı sayılabilecek 1979 çıkışlı Eau de Cologne, ilerleyen yıllarda isim, şişe ve koku olarak yeniden yorumlanacaktı. 1997 yılında bu önemli değişiklik gerçekleşti. Parfümün EDC olan konsantrasyonu aynı kaldı fakat ismi Eau d'Orange Verte haline geldi. Şişe formu değişmezken renginde farklılıklara gidildi. Parfümörü de yine François Caron oldu. Yani aslında Eau d'Orange Vert parfümü, 1979 yılında çıkarılan Eau de Cologne'nin devamı niteliğinde. Parfümörü dışında, ismine kadar neredeyse tamamen değiştiği için, onu ayrı bir parfüm olarak değerlendiriyorum. Zaten Hermes'in bugün bile en sevilen klasiklerinden birisi olarak varlığını sürdürüyor.

Eau d'Orange Verte. İsminin anlamı olarak "Yeşil Turunçgilin Suyu" karşıma çıktı. Kendi sitelerinde kısaca şöyle tanıtılmış: "Odunsu bir imzayla yoğun ve canlandırıcı tazelik." Çiçeksi yeşil olarak sınıflandırılmış. Üzerime ilk sıktığımda canlı, enerjik asidik limon, tozlu turunçgiller ve aromatik otlar karşıma çıkıyor. Ağırlık, otların geri plandan destek verdiği ferah limonda. Şimdiye kadar denediğim en güzel limon kokularından birisinin etkisi altındayım. Harika bir açılışı var Eau d'Orange Verte'in. İlerleyen dakikalarda büyük değişim geçirmiyor kokusu. Şipreye kayan bir hali var orta notalarında. Hala aromatik turunçgillerin etkisinde. Fakat eski tarz tozlu portakal yönüne doğru evriliyor. Bu kısım da çok güzel. Son kısımda hissedilir derecede meşe yosunu eksenine giriyor. Biraz da silhat (paçuli). Alt notaları da gayet başarılı fakat başlangıcı kadar aklımı başından alamadı.

Eau d'Orange Verte, çok basit bir kokuya sahip. Eski tarz neşeli, güneş gibi parıldayan limon, tozlu şipremsi turunçgiller (ağırlık portakalda) ve meşe yosunu. Bence bu üç notanın ağırlığı bariz. Son kısmı dışında düz çizgide ilerliyor. Zaten klasik bir Eau de Cologne tarzı üzerine inşa edildiğini düşünürsek, bu kadar basit kokması anlaşılabilir. Bu anlamda eleştirmek pek insaflıca olmaz.

Çok sayıda şipre denemiş birisi olarak buradaki enfes limon-turunçgil kokusu karşısında ne diyeceğimi bilemiyorum. Müthiş doğal, kaliteli, rafine, olgun ve ferah. Bu kadar gerçekçi bir esans nasıl meydana getirilmiş inanılır gibi değil. Aromatik otların desteklediği eski tarz tozlu limon-turunçgil mükemmel. Eşine az rastlanacak gibi diyebilirim. Parfümün açık ara en sevdiğim kısmı üst notalar. Orta kısım görülmeye değer bir şipreye dönüşürken, koklamaya doyamıyorum bu harika turunçgilleri. Son kısım klasik bir meşe yosunu kapanışı. Aynı 1970'ler hatta 80'ler gibi. Erkeksi, şık ve biraz resmi.

Değerli orta yaşlara adım atmış parfüm severler. Yaş otuz beş, yolun yarısına geldik diye düşünmeyin. Malum ortalama yaşam süremiz sürekli artıyor. Şöyle yaşıma uygun, kaliteli, olgun ve elegant bir turunçgil parfümü arıyorum fakat bulamıyorum diyorsanız size müjdem var. Çünkü o parfüm muhtemelen Eau d'Orange Verte.

Nefis bir aromatik şipreyle karşı karşıyayız. Olabilecek en kaliteli kokulardan birisine sahip olduğunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim. Yaz mevsimine uygun böylesi rafine, canlı, hayat dolu bir klasiğe fazla rastlanacağı kanısında değilim. Onun için mutlaka ona bir şans verin.

Yahu Hermes ve François Caron. Nasıl bu kadar gerçekçi bir limon-turunçgil kokusuna imza atmışsınız böyle. Düşünüyorum acaba günümüzün modern parfümlerindeki berbat, yapay turunçgili kullanmak yerine, bu parfümden birazcık ders alsalar ya. Bence her parfümör önce bu parfümün kokusunu özümsemeli. Ondan sonra parfümlere imza atmalı. Çünkü onun kokusundan öğrenecekleri şeyler olduğunu görebiliyorum.

Biraz da bardağın boş tarafından bakmaya çalışayım. Bu parfümün eksi yönleri neler diye düşünüyorum. İlk eleştirim çok derin veya kompleks kokmadığına dair olabilir. Genel olarak oldukça basit koktuğu aşikar. İkinci olarak da fark edilirliği oldukça düşük. Zaten bazı platformlarda da eleştiriliyor bu durum. Kalıcılığı çok tatmin edici görünmüyor. Peki bu eleştirilere nasıl cevap verilebilir?

Tekrardan vurgulamak isterim ki Eau d'Orange Verte, bir Eau de Cologne. Yani bizim tabirimizle bir kolonya. Gerçekçi olmak gerekirse bir kolonyanın çok derin, bol katmanlı olması yada üst-orta-alt notalar kuralına uyması beklenmemeli. Çünkü o, ferahlatıcı bir serinlik verebilecek kolonya. İkinci eleştiri konusu olan kalıcılık ve fark edilirliğinin zayıflığı da yine onun kolonya olmasıyla açıklanabilir. EDC konsantrasyonuna sahip bir kokunun, EDT yada EDP kadar performanslı, etraftan hissedilebilen, saldırgan, arkasında iz bırakan yapıya sahip olması mümkün görünmüyor. Zaten onun amacı bu değil ki. Neden ona olması gerekenden fazla misyon yükleyelim. Bu haliyle bile bence işini gayet iyi yapıyor.

Bazı yorumcular kokusunu Christian Dior’un önemli klasiği Eau Sauvage’a benzetmişler. İki parfümün başlangıcı için benzerlikten bahsedilebilir. Hatta orta kısımda biraz andırıyor. Fakat sonlara doğru ciddi farklılıklar var ikisinin arasında. Eau Sauvage’ın daha yüksek kalitelisi daha temiz kokanı ve daha aromatik hali dersem umarım yanlış yapmış olmam.

Farklı kaynaklarda kokusunun uniseks olarak sınıflandırıldığına rastladım. Evet kadınlar da kullanabilir tabiki. Fakat bende erkek kullanımına daha yakın olduğuna dair güçlü izler bıraktı. Sonuç olarak o safkan bir centilmen kolonyası sanki. Eğer parfüm koleksiyoncusuysanız mutlaka dolabınızda şişesi olması gerekir. Fakat parfümü sırf başkaları duysun, fark edilir olsun, etraftan bolca övgüler alayım diyenlerdenseniz tercih etmemenizi tavsiye ederim.

Parfüm kritikçisi Luca Turin, Eau d'Orange Verte'i iyi bir kolonya olarak değerlendirmiş ve beş üzerinden dört yıldız vererek oldukça beğenmiş. Küçük de bir bilgi vereyim bitirirken. 2012 yılında Vogue dergisi ünlü niş parfüm evi sahibi Frederic Malle ile söyleşi yapmış. Malle, Eau d’Orange Verte’in doğa gezilerinde kullanılabilecek en iyi parfümlerden birisi olduğunu söylemiş ve onu “lezzetli, parlak, temiz ve züppe” olarak tanımlamış.

Not: Bu parfümü bana ulaştıran www.decantshop.com sitesine teşekkür ederim.

Artıları:

+ Başlangıcı harika.

+ Orta kısmı çok güzel.

+ Rafine, şık, doğal ve koklamaya değer bir klasik.

+ Orta yaş ve üzerindeki erkekler için en iyi yaz mevsimi kolonyalarından birisi muhtemelen.

Eksileri:

- Sonlarına, başlangıcı kadar hayran olamadım.

- Çok basit ve düz çizgide ilerliyor.

- Kalıcılık ve fark edilirliği ne yazık ki düşük.

Koku Güzelliği:10/8.5